ซึ่งแผ่ออก คือ
"ซึ่งแผ่ออก" การใช้"ซึ่งแผ่ออก" อังกฤษ
- ซึ่งขยายออกได้
ซึ่งขยายออก
- ซึ่ง ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
- แผ่ ก. คลี่ขยายกระจายออกไปให้มีลักษณะแบนราบหรือกว้างกว่าเดิมหรืออาการอื่น ๆ ที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น แผ่อาณาเขต แผ่หาง; ให้ เช่น แผ่ส่วนบุญ.
- แผ่ออก v. คลี่กระจายออกไปจากจุดนั้น , ชื่อพ้อง: แผ่ขยาย, แบออก, คลี่ออก, กางออก ตัวอย่างการใช้:
- ออ ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
- ออก ๑ ( โบ ) น. คำนำหน้าบรรดาศักดิ์ เช่น ออกพระ ออกหลวง ออกขุน; ( ถิ่น ) เรียกพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดว่า พ่อออก แม่ออก; เรียกเมืองที่สวามิภักดิ์ว่า
- อก ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
- ซึ่งแผ่ออกได้ ซึ่งยืดหยุ่น
- ซึ่งแผ่ออกได้ง่าย ซึ่งแพร่ได้ง่าย
- ซึ่งแผ่ออกด้านข้างเท่ากัน คล้ายขนนก
- ซึ่งแตกออก ซึ่งพุ่งหรือพ่นออกมา ซึ่งระเบิดออก ซึ่งเป็นผื่นผิวหนัง ซึ่งแยกออก
- ซึ่งแบ่งออก ซึ่งแยกแยะ เกี่ยวกับการเลือกที่รักมักที่ชัง ซึ่งแตกต่างกัน
- ซึ่งแยกออก ซึ่งถอดออก ซึ่งแตกร้าว ซึ่งแตกออก ซึ่งฉีกออก ขาดตอน ไม่ต่อกัน ไม่ต่อเนื่อง ไม่เชื่อมติดกัน
- ซึ่งแผ่ซ่าน ซึ่งสามารถแพร่กระจาย
- ซึ่งแผ่รังสี ซึ่งมีลําแสง
- ซึ่งแปลไม่ออก ซึ่งอ่านไม่ออก
ประโยค
- ภาพระยะใกล้ของส่วนที่คล้ายใบ ซึ่งแผ่ออกด้านข้างคล้ายปีก
มือถือ