ซึ่งแผ่ไปทั่ว คือ

• ทั่วถึง
  โดยตลอด

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• แผ่     ก. คลี่ขยายกระจายออกไปให้มีลักษณะแบนราบหรือกว้างกว่าเดิมหรืออาการอื่น ๆ ที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น แผ่อาณาเขต แผ่หาง; ให้ เช่น แผ่ส่วนบุญ.
• แผ่ไปทั่ว     กระจายไปทั่ว ครอบคลุมไปทั่ว ซาบ ซึมซ่าน ซึมผ่าน ซึมเข้า ซึมแทรก ตลบ แพร่กระจาย ปกคลุมไปทั่ว แพร่กระจายไปทั่ว
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• ทั่ว     ว. ทั้งหมด, ทั้งสิ้น, ทุกหนทุกแห่ง, เช่น ทั่วตัว ทั่วโลก ทั่วหน้า.
• ซึ่งแผ่ขยายไปทั่ว    ซึ่งมีผลกระทบอย่างมาก
• หันไปทางแผ่นดิน    ที่หันหน้ามุ่งสู่แผ่นดิน
• ซึ่งแพร่กระจายไปทั่ว    ซึ่งระบาดไปทั่ว
• ซุบซิบไปทั่ว    เเพร่ไปทั่ว
• ซ่านไปทั่ว    แพร่หลาย แผ่กระจายทั่ว ่ขยาย
• ซึ่งระบาดไปทั่ว    ซึ่งแพร่กระจายไปทั่ว
• คลุมไปทั่ว    รีดไถ ลอกขนสัตว์ ลอกขนแกะ
• ดังไปทั่ว    ดังก้อง
• ทาไปทั่ว    ตกแต่งมากเกินไป ทำให้สกปรกด้วย เปื้อน
• ส่งไปทั่ว    แจกจ่ายไปทั่ว