ซึ่งแย้งไม่ได้ คือ

• ซึ่งถกเถียงไม่ได้

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• แย้     ๑ น. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานในวงศ์ Agamidae ลำตัวแบนราบ ข้างตัวมีสีสวย ไม่มีหนามสันหลัง อาศัยขุดรูอยู่ในดิน หากินตามพื้นดิน ไม่ขึ้นต้นไม้
• แย้ง     ก. ไม่ตรงหรือลงรอยเดียวกัน เช่น ความเห็นแย้งกัน ข้อความแย้งกัน; ต้านไว้, ทานไว้.
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่ได้     aux. เป็นคำช่วยกริยาแสดงความหมายปฏิเสธ คำตรงข้าม: ได้ ตัวอย่างการใช้: รัฐบาลไม่ได้แก้ไขราคาข้าวตกต่ำอย่างจริงจัง
• ได     น. มือ. ( ข. ).
• ได้     ก. รับมาหรือตกมาเป็นของตัว เช่น ได้เงิน ได้ลูก ได้แผล; ใช้ประกอบท้ายคำกริยา มีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ความแวดล้อม คือ อาจ, สามารถ, เช่น เดินได้
• ซึ่งไม่สามารถแบ่งแยกได้    ที่ยึดครองไม่ได้ หนึ่งเดียว ซึ่งพร้อมเพรียงกัน
• ซึ่งไม่อาจแบ่งแยกได้    ซึ่งไม่สามารถแบ่งออกเป็นส่วนๆ ได้
• ซึ่งแบ่งแยกไม่ได้    เป็นเงา
• ที่แย้งไม่ได้    ที่เถียงไม่ได้
• โต้แย้งไม่ได้    ปฏิเสธไม่ได้
• ซึ่งไม่อาจโต้แย้งไม่ได้    ซึ่งไมมีข้อสงสัย ซึ่งไม่อาจปฏิเสธได้
• ซึ่งแบ่งได้    ซึ่งแจกได้ ที่แบ่งสรร
• แบ่งแยกไม่ได้    แบ่งออกเป็นส่วน ๆ ไม่ได้