ซึ่งแยกไว้ คือ

• ซึ่งกักตัวไว้

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• แยก     ก. ทำให้สิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่ออกจากกัน เช่น แยกกลุ่มประชุม แยกกล้วยไม้, กิริยาของสิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่แตกออกจากกัน เช่น
• ยก     ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
• ยกไว้     ก. งดไว้, พักไว้, หยุดไว้.
• ไว     ว. ลักษณะที่เคลื่อนไหว หรือสามารถคิด หรือกระทำสิ่งใดได้คล่องแคล่วรวดเร็วหรือฉับพลันทันที เช่น เด็กคนนั้นเดินไว วิ่งไว ๆ เข้า เดี๋ยวไปไม่ทัน. ก.
• ไว้     ก. เก็บเข้าที่, เอาเข้าที่, เช่น เอาของไปไว้ที่, วาง เช่นเอาไว้ตรงนั้นแหละ ไว้ของให้เป็นที่,
• ซึ่งแบ่งแยกได้อีก    ซึ่งหารลงตัว
• ซึ่งแบ่งแยกไม่ได้    เป็นเงา
• ซึ่งแยกออกได้    ซึ่งเป็นร่องได้ ซึ่งถอดออกได้
• แบ่งแยกไม่ได้    แบ่งออกเป็นส่วน ๆ ไม่ได้
• ซึ่งแยกแยะ    ซึ่งแบ่งออก เกี่ยวกับการเลือกที่รักมักที่ชัง
• ซึ่งแบ่งแยก    ที่หารออก ซึ่งแยกตัวออก
• ซึ่งสามารถแบ่งแยกได้    ซึ่งถูกหารได้
• ซึ่งไม่สามารถแบ่งแยกได้    ที่ยึดครองไม่ได้ หนึ่งเดียว ซึ่งพร้อมเพรียงกัน
• ซึ่งไม่อาจแบ่งแยกได้    ซึ่งไม่สามารถแบ่งออกเป็นส่วนๆ ได้