ซึ่งให้อภัย คือ

• ซึ่งยกโทษให้

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ให้     ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
• ให้อภัย     ก. ยกโทษให้, ไม่ถือโทษ.
• ห้อ     ก. วิ่งเต็มเหยียด, วิ่งเต็มที่.
• อภัย     อะไพ, อะไพยะ- น. ความไม่มีภัย, ความไม่ต้องกลัว. ( ป. , ส. ), นิยมใช้ประกอบกับคำอื่น เช่น ขออภัย หมายความว่า ขอให้ยกโทษให้ ขออย่าได้ถือโทษ,
• ภัย     น. สิ่งที่น่ากลัว, อันตราย, เช่น อัคคีภัย คือ ภัยที่เกิดจากไฟ อุทกภัย คือ ภัยที่เกิดจากน้ำ. ( ป. , ส. ภย).
• ซึ่งยอมให้อภัย    ซึ่งยอมยกโทษให้
• ไม่ให้อภัย    ไม่มีความกรุณา ไม่มีความปรานี ไม่เมต-ตา
• ซึ่งสมควรจะให้อภัย    ซึ่งยกโทษให้ได้ ซึ่งอภัยให้ได้
• การให้อภัย    การยกโทษ การอภัย การอภัยโทษ การอโหสิกรรม การอโหสิ การยกโทษให้ การไม่เอาโทษ อโหสิ อโหสิกรรม
• ยอมให้อภัย    ยอมยกโทษให้
• ซึ่งอภัยให้ได้    ซึ่งยกโทษให้ได้ ซึ่งสมควรจะให้อภัย
• ซึ่งอภัยให้ไม่ได้    ซึ่งยกโทษให้ไม่ได้
• ยังใหม่    กำลังเริ่ม พึ่งเริ่ม
• ยิ่งใหญ่    ว. มีอำนาจมาก เช่น นักการเมืองผู้ยิ่งใหญ่, มีสติปัญญาความสามารถสูง เช่น กวีผู้ยิ่งใหญ่, สำคัญ เช่น ลดราคาครั้งยิ่งใหญ่.

• ซึ่งให้อภัยไม่ได้