ซึ่งไม่ประณีต คือ

• หยาบๆ
  ซี่งไม่ละเอียดอ่อน
  ซึ่งไม่งดงาม

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่ประณีต     ซึ่งมีมารยาทเลว ไม่มีกริยา ไม่มีมาร-ยาท ไม่สุภาพ
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประณีต     ว. ละเอียดลออ, เรียบร้อยงดงาม, เช่น ฝีมือประณีต ทำอย่างประณีต, ที่ปรุงอย่างสุดฝีมือด้วยของดี ๆ เช่น ปรุงอาหารอันประณีต. ( ส. ปฺรณีต; ป. ปณีต).
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• สิ่งที่ไม่ประณีต    ความหยาบ ความไม่งดงาม ความไม่ประณีต สิ่งที่หยาบ สิ่งที่ไม่งดงาม
• ความไม่ประณีต    ความหยาบ ความไม่งดงาม สิ่งที่หยาบ สิ่งที่ไม่งดงาม สิ่งที่ไม่ประณีต
• ที่ประณีต    ที่พิถีพิถัน
• ซึ่งประณาม    สาปแช่ง
• อย่างประณีต    อย่างงดงาม อย่างสวยงาม อย่างวิจิตร อย่างละเอียด อย่างซับซ้อน อย่างดีเลิศ อย่างผึ่งผาย อย่างภูมิฐาน อย่างสละสลวย อย่างละเอียดอ่อน ละเอียดลออ
• การกระทําที่ไม่ประณีต    การทําลวกๆ การทําอย่างขอไปที
• ความไม่ละเอียดประณีต    ความหยาบ ความไม่งดงาม สิ่งที่ไม่งดงาม ความไม่สง่างาม
• ประณต    ก. น้อมไหว้. (ส.).