ซึ่งไม่ราบรื่น คือ

• ซึ่งไม่ต่อเนื่อง
  ซึ่งไม่สม่ําเสมอ

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่ราบรื่น     ไม่สนุก ไม่สบายใจ มีปัญหา ยุ่งยาก
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ราบ     ว. เรียบเสมอพื้นไม่มีลุ่ม ๆ ดอน ๆ เช่น ที่ราบ ราบเป็นหน้ากลอง, โดยปริยายหมายความว่า หมดสิ้น เช่น หญ้าตายราบ ปราบศัตรูเสียราบ; ล้มระเนระนาด เช่น
• ราบรื่น     ว. เรียบร้อย, ปราศจากอุปสรรคใด ๆ, เช่น งานสำเร็จลงอย่างราบรื่น ชีวิตสมรสราบรื่น.
• บร     บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
• รื่น     ว. ชื่น, สบาย, เช่น ฟังเสียงรื่นหู ดูทิวทัศน์รื่นตา เสียใจแต่แสร้งทำหน้ารื่น.
• ที่ไม่ราบรื่น    ไม่น่าพอใจ
• ความไม่ราบรื่น    ความไม่ต่อเนื่อง ความไม่สม่ําเสมอ
• ซึ่งไม่รับรู้    ว่างเปล่า เหม่อลอย ซึ่งไม่เข้าใจ ปราศจากความคิด ซึ่งหมดสติ
• ที่ราบรื่น    ที่คล่อง ที่ต่อเนื่อง
• ซึ่งไม่บริสุทธิ์    ซึ่งมีมลทิน ซึ่งถูกเจือปน ซึ่งปนเปื้อน ซึ่งปลอมปน
• ซึ่งไม่บริสุทธิ์ใจ    ซึ่งไม่ซื่อสัตย์
• อย่างราบรื่น    ซึ่งมีทางเป็นไปได้ ดีกว่ามาก อย่างง่ายดาย อย่างสะดวก อย่างสบาย โดยไม่ลําบาก อย่างคล่องแคล่ว อย่างฉะฉาน อย่างไหลลื่น อย่างสะดวกสบาย อย่างสุขสบาย