ดวงหฤทัย คือ

• ดวงใจ
  ดวงหทัย

• ดวง     น. คำเรียกสิ่งที่มีลักษณะเป็นรูปกลม ๆ หรือที่เห็นเป็นวง ๆ เช่น ดวงดาว ดวงไฟ ดวงตรา ดวงกสิณ, และบางสิ่งที่ไม่มีรูป เช่น ดวงชีวิต ดวงวิญญาณ;
• วง     น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น
• หฤทัย     หะรึไท, หะรึไทยะ- น. หัวใจ, ใจ. ( ส. หฺฤทย; ป. หทย).
• ฤทัย     รึไท น. ใจ, ความรู้สึก. (กร่อนมาจาก หฤทัย). ( ส. หฺฤทย; ป. หทย).
• หฤทัย-    หะรึไท, หะรึไทยะ- น. หัวใจ, ใจ. (ส. หฺฤทย; ป. หทย).
• หฤทัยปรีย์    ว. น่ารัก, ชื่นใจ. (ส. หฺฤทยปฺรีย).
• พระหฤทัย    หัวใจ พระกมล พระหทัย
• สีตลหฤทัย    ว. มีใจเยือกเย็น.
• ดวงหทัย    n. ดวงใจซึ่งทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด ชื่อพ้อง: ดวงใจ, ดวงหฤทัย ตัวอย่างการใช้: พระมหากษัตริย์ทรงสถิตอยู่ในดวงหทัยทวยราษฎร์อย่างแนบแน่นสนิท clf.: ดวง
• พระราชหฤทัย    ใจ
• สุหฤท    -หะริด, -หัด น. เพื่อน, ผู้มีใจดี, ใช้ว่า โสหัท หรือ เสาหฤท ก็มี. (ส. สุหฺฤท; ป. สุหท).
• หฤทย์    หะรึด ว. เกี่ยวแก่ใจ; ภายใน; น่ารัก. (ส.).
• หฤทัยกัปน์    น. อาการเต้นแห่งใจ. (ส.).
• หฤทัยกัมป์    น. อาการเต้นแห่งใจ. (ส.).
• หฤทัยกลม    น. คนมีใจอ่อน. (ส. หฺฤทยกลฺม).