สุหฤท คือ

• -หะริด, -หัด
  น. เพื่อน, ผู้มีใจดี, ใช้ว่า โสหัท หรือ เสาหฤท ก็มี. (ส. สุหฺฤท; ป. สุหท).

• สุ     ๑ ก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้น้ำร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ. ๒ ว. เสีย แต่ยังไม่เน่า (มักใช้แก่แตงโม) เช่น แตงโมใบนี้สุแล้ว
• สีตลหฤทัย    ว. มีใจเยือกเย็น.
• หฤทย์    หะรึด ว. เกี่ยวแก่ใจ; ภายใน; น่ารัก. (ส.).
• หฤทัย    หะรึไท, หะรึไทยะ- น. หัวใจ, ใจ. (ส. หฺฤทย; ป. หทย).
• หฤทัย-    หะรึไท, หะรึไทยะ- น. หัวใจ, ใจ. (ส. หฺฤทย; ป. หทย).
• หฤทัยกัปน์    น. อาการเต้นแห่งใจ. (ส.).
• หฤทัยกัมป์    น. อาการเต้นแห่งใจ. (ส.).
• หฤทัยกลม    น. คนมีใจอ่อน. (ส. หฺฤทยกลฺม).
• หฤทัยปรีย์    ว. น่ารัก, ชื่นใจ. (ส. หฺฤทยปฺรีย).
• หฤทัยพันธน์    ว. ผูกใจ, ชวนใจ, จับใจ. (ส.).
• เสาหฤท    -หะริด น. เพื่อน, ผู้มีใจดี. (ส. เสาหฺฤท).
• ดวงหฤทัย    ดวงใจ ดวงหทัย
• พระหฤทัย    หัวใจ พระกมล พระหทัย
• พระราชหฤทัย    ใจ
• สัมฤทธิ    สำริดทิ-, สำริด น. ความสำเร็จ ในคำว่า สัมฤทธิผล; โลหะเจือชนิดหนึ่ง ส่วนใหญ่ประกอบด้วยทองแดงกับดีบุก, ทองสัมฤทธิ์ หรือ ทองบรอนซ์ ก็เรียก, โบราณเขียนว่า สำริด. (ส. สมฺฤทฺธิ; ป. สมิทฺธิ).