ตระมื่น คือ

• ตฺระ-
  (กลอน) ว. สูงใหญ่, ทะมื่น ก็ใช้.

• ตร     หล่อ
• ตระ     ๑ ตฺระ น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. ๒ ตฺระ น. แถบ, แปลง, (ใช้แก่ที่).
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• มื่น     ๑ ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. ลื่น. ๒ ก. ชื่นบาน เช่น ชื่นมื่น.
• กระมัน    ดู กระโห้.
• กระมึน    (โบ) ว. สูงค้ำฟ้า, สูงเด่น, เช่น กายาศีรษะพลัดพราย หัวขาดเด็ดตาย จรลู่กระมึนเหมือนเขา. (เสือโค, บางฉบับเป็น ตระหมื้น), ตระมึน ก็ใช้, โดยมากเป็น ทะมื่น.
• ชระมื่น    ชฺระ- (กลอน) ว. ทะมื่น เช่น ผีพรายชระมื่น ดำช่วยดู. (แช่งน้ำ).
• ชระมุ่น    ชฺระ- (กลอน) ว. มุ่น, นุ่ม, เช่น ลานโลมวิไลแถงชระมุ่น อกเอย. (นิ. นรินทร์).
• พระมหากษัตริย์    n. ผู้ครองแผ่นดิน ชื่อพ้อง: กษัตริย์, พระราชา, พระเจ้าอยู่หัว, พระเจ้าแผ่นดิน, ราชา, กษัตรา ตัวอย่างการใช้: ประเทศไทยโชคดีนักหนาที่มีพระมหากษัตริย์ที่ทรงครองราชย์เป็นเวลานานกว่า 40 ปีเ
• โลหะมีตระกูล    โลหะมีสกุล
• กรดอะมิโนซิตรูลลีน    ซิตรูลลีน
• ตระบัน    ตฺระ- (กลอน) น. กลีบซ้อน.
• ตระวัน    ตฺระ- (กลอน) น. ตะวัน, ดวงอาทิตย์.
• น่าสบประมาท    น่าละอายใจ สามหาว
• มีภาระมากเกิน    มีความสำคัญเกินไป มีค่าเกิน มีน้ำหนักเกิน