ตะกั่วขาว คือ
สัทอักษรสากล: [ta kūa khāo] การออกเสียง:
"ตะกั่วขาว" อังกฤษ
ความหมาย
มือถือ
- ตะกั่วคาร์บอเนต
- ตะ ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
- ตะกั่ว น. แร่จำพวกโลหะ มีลักษณะอ่อน ละลายตัวง่าย มีหลายชนิดด้วยกัน ได้แก่ ตะกั่วเกรียบ คือ ตะกั่วกรอบ ตะกั่วนม คือ ตะกั่วอ่อน; ( โบ ) ดีบุก เช่น
- ขา ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
- ขาว ๑ น. สีชนิดหนึ่งเหมือนสำลี. ว. มีสีอย่างสำลี, โดยปริยายหมายความว่า แจ่มแจ้ง, สะอาดบริสุทธิ์, ปราศจากมลทิน. ๒ น. เทียนขาว. ( ดู เทียนขาว
- แร่ตะกั่วขาว เซรัสไซต์ แร่เซรัสไซต์ สารประกอบผงสีขาว ใช้เป็นสารสี
- ถั่วขาว ดู รุ่ย ๑.
- บัวขาว บุณฑริก ดอกบัวขาว
- ผิวขาว 1) adj. ที่มีผิวกายสีขาว fair (complexion) ตัวอย่างการใช้: เขาเป็นนายทหารผิวขาว ร่างกายสะโอดสะอง 2) n. ผิวกายสีขาว white man/woman ตัวอย่างการใช้: พวกผิวขาวมีจำนวนมากเป็นสา
- กล่าวขาน โจษขาน เล่าขาน
- คนผิวขาว ชาวผิวขาว กลุ่มคนผิวขาว ชนเผ่าคอเคเซียน
- ซีอิ้วขาว ซีอิ้ว ซอสถั่วเหลือง
- หญิงผิวขาว สตรีผิวขาว
- ตะกาว น. ขอสำหรับเกี่ยวเรือ.
- ชาวผิวขาว คนผิวขาว
- กลุ่มคนผิวขาว คนผิวขาว ชนเผ่าคอเคเซียน