แร่ตะกั่วขาว คือ

• เซรัสไซต์
  แร่เซรัสไซต์
  สารประกอบผงสีขาว ใช้เป็นสารสี

• แร     ๑ ก. เขียนหรือทำเป็นเส้นเป็นเหลี่ยม, ถ้าเขียนเส้นด้วยสี เรียกว่า แรสี, ถ้าแกะเส้นบนไม้หรือบนผิวโลหะ เรียกว่า แรเส้น. ๒ ว.
• แร่     ๑ น. ธาตุหรือสารประกอบอนินทรีย์ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ มีสูตรเคมีและสมบัติอื่น ๆ ที่แน่นอนหรือเปลี่ยนแปลงได้ในวงจำกัดและนำมาถลุงได้ เช่น
• ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ตะกั่ว     น. แร่จำพวกโลหะ มีลักษณะอ่อน ละลายตัวง่าย มีหลายชนิดด้วยกัน ได้แก่ ตะกั่วเกรียบ คือ ตะกั่วกรอบ ตะกั่วนม คือ ตะกั่วอ่อน; ( โบ ) ดีบุก เช่น
• ตะกั่วขาว     ตะกั่วคาร์บอเนต
• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• ขาว     ๑ น. สีชนิดหนึ่งเหมือนสำลี. ว. มีสีอย่างสำลี, โดยปริยายหมายความว่า แจ่มแจ้ง, สะอาดบริสุทธิ์, ปราศจากมลทิน. ๒ น. เทียนขาว. ( ดู เทียนขาว
• ถั่วขาว    ดู รุ่ย ๑.
• บัวขาว    บุณฑริก ดอกบัวขาว
• ผิวขาว    1) adj. ที่มีผิวกายสีขาว fair (complexion) ตัวอย่างการใช้: เขาเป็นนายทหารผิวขาว ร่างกายสะโอดสะอง 2) n. ผิวกายสีขาว white man/woman ตัวอย่างการใช้: พวกผิวขาวมีจำนวนมากเป็นสา
• กล่าวขาน    โจษขาน เล่าขาน
• คนผิวขาว    ชาวผิวขาว กลุ่มคนผิวขาว ชนเผ่าคอเคเซียน
• ซีอิ้วขาว    ซีอิ้ว ซอสถั่วเหลือง
• หญิงผิวขาว    สตรีผิวขาว
• ตะกาว    น. ขอสำหรับเกี่ยวเรือ.