เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

ตะวันบ่าย คือ

สัทอักษรสากล: [ta wan bāi]  การออกเสียง:
"ตะวันบ่าย" การใช้"ตะวันบ่าย" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
  • n.
    ช่วงเวลาหลังเที่ยงถึงเย็น
    ตัวอย่างการใช้: พอตะวันบ่ายคล้อยเด็กจะทยอยกลับจากโรงเรียน
  • ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
  • ตะวัน     น. ดวงอาทิตย์.
  • วัน     ๑ น. ระยะเวลา ๒๔ ชั่วโมง ตั้งแต่ย่ำรุ่งถึงย่ำรุ่ง หรือตั้งแต่เที่ยงคืนถึงเที่ยงคืน เช่น วันเฉลิมพระชนมพรรษาหยุดราชการ ๑ วัน, ระยะเวลา ๑๒ ชั่วโมง
  • นบ     ( กลอน ) ก. ไหว้, นอบน้อม.
  • บ่     บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.
  • บ่า     ๑ น. ส่วนของร่างกายระหว่างคอกับหัวไหล่, โดยปริยายหมายถึงอินทรธนูหรือสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น บ่าเสา บ่าเสื้อ. ๒ ว.
  • บ่าย     น. เวลาในระหว่างเที่ยงกับเย็น. ก. คล้อย เช่น ตะวันบ่าย; หัน, ก้าว; เลี่ยงไป เช่น เฒ่าก็ประดิษฐ์ประดับกายเป็นปะขาวดาบสเบือนบ่ายจำแลงเพศ. ( ม.
  • ตะวันขึ้น    ก. ดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า, ตรงข้ามกับ ตะวันตก.
  • ตะวันตก    ก. ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า, ตรงข้ามกับ ตะวันขึ้น, ตะวันตกดิน ก็เรียก; เรียกทิศที่ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าว่า ทิศตะวันตก, ตรงข้ามกับ ทิศตะวันออก; เรียกลมที่พัดมาจากทิศตะวันตกไปทางทิศตะวันออกในกลางฤดูฝนว่า ลมต
  • ตะวาง    น. ชื่อหญ้าชนิดหนึ่งคล้ายต้นแขม ขึ้นตามทุ่งนา. (พจน. ๒๔๙๓).
  • ตะวันออก    ว. เรียกทิศที่ดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้าว่า ทิศตะวันออก, ตรงข้ามกับ ทิศตะวันตก; เรียกลมที่พัดมาจากทิศตะวันออกไปทางทิศตะวันตกในปลายฤดูฝนว่า ลมตะวันออก; เรียกประชาชนที่อยู่ในทวีปเอเชีย ส่วนมากเป็นพวกผิวเ
  • บังตะวัน    น. เครื่องบังแดดเช่นเดียวกับบังสูรย์. (สิบสองเดือน).
  • วงตะวัน    ดวงตะวัน สุริยมณฑล
  • สันตะวา    น. ชื่อไม้น้ำชนิด Ottelia alismoides (L.) Pers. ในวงศ์ Hydrocharitaceae ใบบาง สีเขียวอมน้ำตาล กินได้.
  • แก่นตะวัน    ทานตะวันหัว
ประโยค
  • ในมยูขของตะวันบ่าย