ต้นตะแบง คือ

• ตะแบง
  ต้นกราด
  ต้นสะแบง
  ยางกราด
  เหียงกราด

• ต้น     น. ลำของต้นไม้, เป็นชื่อรวมทั่วไปของต้นไม้และพืชผักต่าง ๆ เช่น ต้นมะขาม ต้นสัก ต้นหญ้า ต้นผักชี ต้นข้าว, ลักษณนามว่า ต้น เช่น มะม่วงต้นหนึ่ง ผักชี
• ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ตะแบง     ๑ ว. อาการที่พูดหรือเถียงเฉไฉหรือดันไปข้าง ๆ คู ๆ. ๒ ดู กราด ๔ .
• แบ     ก. แผ่ให้แบนออก เช่น แบมือ, กางแผ่ออก เช่น แบหนังสือไว้. ว. อาการที่เปิดแผ่หรือวางทิ้งไว้อย่างไม่เอาใจใส่เป็นต้น เช่น นอนแบ เปิดแบไว้ ทิ้งแบไว้.
• บง     ๑ น. ชื่อไผ่ชนิด Bambusa tulda Roxb. ในวงศ์ Gramineae ไม่มีหนาม ปล้องสั้น เนื้อลำหนา ใช้จักตอก. ๒ ( กลอน ) ก. มองดู, แลดู, เช่น
• ตะแบงมาน    ว. วิธีห่มผ้าแถบแบบหนึ่ง โดยคาดผ้าอ้อมตัวแล้วเอาชายทั้ง ๒ ไขว้ไปผูกที่ต้นคอ, ตะเบ็งมาน ก็ว่า.
• ต้นสะแบง    ตะแบง ต้นกราด ต้นตะแบง ยางกราด เหียงกราด
• สะแบง    ๑ ดู กราด ๔. ๒ ก. สะพาย, ตระแบง ก็ว่า.
• ตระแบง    ๑ ตฺระ- (กลอน) ก. สะแบง, สะพาย, เช่น ตาวตระแบง. ๒ ตฺระ- ก. ผูกไขว้, ผูกบิด. (ข. ตฺรแบง ว่า ผูกไขว้ด้วยไม้ขันชะเนาะ).
• ตะแบก    น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Lagerstroemia วงศ์ Lythraceae ผิวเปลือกเรียบล่อนเป็นสะเก็ด ดอกสีม่วง เช่น ตะแบกนา (L. floribunda Jack).
• วิ่งระแบง    ก. วิ่งเล่น. (ข. ละแบง ว่า การเล่น).
• นอนตะแคง    v. นอนโดยเอาตัวด้านข้างลง ตัวอย่างการใช้: แม่ต้องนอนตะแคงถึงจะไม่เจ็บแผลที่เพิ่งผ่าตัดมา
• ต้นตะไล    ตะไล ต้นคงคาเดือด
• แบงก์    (ปาก) น. ธนาคาร. (อ. bank); ธนบัตร. (อ. bank note).
• แบงค์    ธ. ธนาคาร สถาบันการเงิน ตึกธนาคาร ธนบัตร เงินกระดาษ