สะแบง คือ

• ๑
  ดู กราด ๔.
  ๒
  ก. สะพาย, ตระแบง ก็ว่า.

• สะ     ๑ ว. สวย. ๒ ก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
• แบ     ก. แผ่ให้แบนออก เช่น แบมือ, กางแผ่ออก เช่น แบหนังสือไว้. ว. อาการที่เปิดแผ่หรือวางทิ้งไว้อย่างไม่เอาใจใส่เป็นต้น เช่น นอนแบ เปิดแบไว้ ทิ้งแบไว้.
• บง     ๑ น. ชื่อไผ่ชนิด Bambusa tulda Roxb. ในวงศ์ Gramineae ไม่มีหนาม ปล้องสั้น เนื้อลำหนา ใช้จักตอก. ๒ ( กลอน ) ก. มองดู, แลดู, เช่น
• ต้นสะแบง    ตะแบง ต้นกราด ต้นตะแบง ยางกราด เหียงกราด
• ตะแบง    ๑ ว. อาการที่พูดหรือเถียงเฉไฉหรือดันไปข้าง ๆ คู ๆ. ๒ ดู กราด ๔.
• ตระแบง    ๑ ตฺระ- (กลอน) ก. สะแบง, สะพาย, เช่น ตาวตระแบง. ๒ ตฺระ- ก. ผูกไขว้, ผูกบิด. (ข. ตฺรแบง ว่า ผูกไขว้ด้วยไม้ขันชะเนาะ).
• ตะแบงมาน    ว. วิธีห่มผ้าแถบแบบหนึ่ง โดยคาดผ้าอ้อมตัวแล้วเอาชายทั้ง ๒ ไขว้ไปผูกที่ต้นคอ, ตะเบ็งมาน ก็ว่า.
• ต้นตะแบง    ตะแบง ต้นกราด ต้นสะแบง ยางกราด เหียงกราด
• วิ่งระแบง    ก. วิ่งเล่น. (ข. ละแบง ว่า การเล่น).
• แบงก์    (ปาก) น. ธนาคาร. (อ. bank); ธนบัตร. (อ. bank note).
• แบงค์    ธ. ธนาคาร สถาบันการเงิน ตึกธนาคาร ธนบัตร เงินกระดาษ
• เวิลด์แบงค์    ธนาคารโลก ไอบีอาร์ดี ธนาคารระหว่างประเทศเพื่อการบูรณะและพัฒนา
• แบบง่ายๆ    อย่างง่ายๆ
• แฟร์แบงก์    ดักลาส เอลตัน แฟร์แบงค์ ดักลาส แฟร์แบงค์ ดักลาส แฟร์แบงก์ เจอาร์
• สะแก    ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Combretum quadrangulare Kurz ในวงศ์ Combretaceae นิยมใช้ทำฟืน เมล็ดใช้ทำยาได้. ๒ น. ชื่อการพนันชนิดหนึ่งคล้ายสกา.