ถือทิฐิ คือ

• ที่ไม่ยอมง่ายๆ
  ดื้อดึง
  หัวแข็ง
  ดื้อรั้นที่สุด
  เพียร
  ดื้อรั้น
  เอาแต่ใจตัวเอง

• ถือ     ก. เอาไว้ในมือ, จับยึดไว้, เช่น ถือมีด ถือปืน ถือหนังสือ; ทรงไว้, ดำรงไว้; เอาไว้ในใจ เช่น ถือศีล ถือศักดินา; ยึดเอาว่า, นับเอาว่า, เช่น
• ทิฐ     ทิดถะ- ( แบบ ) ว. อันบุคคลเห็นแล้ว, ทันตาเห็น. ( ป. ทิฏฺ; ส. ทฺฤษฺฏ).
• ทิฐิ     ทิดถิ น. ความเห็น เช่น สัมมาทิฐิ ความเห็นชอบ มิจฉาทิฐิ ความเห็นผิด; ความอวดดื้อถือดี เช่น เขามีทิฐิมาก. ( ป. ทิฏฺิ; ส. ทฺฤษฺฏิ).
• การถือทิฐิ    การมีอยู่เรื่อยไป การยืนกราน การยืนหยัด ความดื้อดึง ความดื้อรั้น ความดื้อรั้นยิ่ง ความต่อเนื่อง ความทนทาน ความหัวแข็ง ความเพียรพยายาม ความเหนียวเหนอะ การดื้อดึง ความดื้อด้าน
• ถั่วมอท    phaseolus aconitifolius phaseolus trilobus vigna aconitifolia
• ถือท้าย    ก. ทำหน้าที่บังคับเรือให้แล่นไปตามทิศทาง; โดยปริยายหมายความว่า เข้าข้าง เช่น ถือท้ายเด็ก; ควบคุม เช่น ถือท้ายรัฐนาวา.
• การถือทิฐิมานะ    การควบคุมอารมณ์ การคุมสติ การบังคับใจตัวเอง ความเอาแต่ใจตัว
• ถุงมือที่ยาวถึงข้อมือ    ถุงมือฟันดาบ ถุงมือหุ้มโลหะ
• กัฐ    (แบบ) น. ไม้ฟืน; ไม้วัด (คือใช้ในมาตราวัด). (ป., ส. กฏฺ; ส. กาษฺ).
• คหัฐ    คะหัด (ปาก) น. คฤหัสถ์. (ป. คหฏฺ).
• ฉัฐ    ฉัดถะ (แบบ) ว. ที่ ๖. (ป. ฉฏฺ).
• ฐิตะ    ถิตะ (แบบ) ก. ยืนอยู่, ตั้งอยู่แล้ว. (ป.).
• ฐิติ    ถิติ น. การตั้งอยู่, การยืนอยู่, การดำรงอยู่; การเป็นไป, ความมีชีวิตอยู่; การหยุดอยู่; ความมั่นคง, ความอดทน; ตำแหน่ง, ที่อยู่; ข้อบังคับ, ข้อบัญญัติ; ความแน่นอน. (ป.).
• ดิฐ    ๑ ก. ตั้งอยู่, คงอยู่, เหลืออยู่, พักอยู่, หยุดอยู่. (ป. ติฏฺ). ๒ (แบบ) น. ท่าน้ำ, เขียนเป็น ดิษฐ์ ก็มี. (ป. ติตฺถ; ส. ตีรฺถ).
• ทิฐ-    ทิดถะ- (แบบ) ว. อันบุคคลเห็นแล้ว, ทันตาเห็น. (ป. ทิฏฺ; ส. ทฺฤษฺฏ).

• อย่าถือทิฐินักเลย ขอมาสิ เพื่อกึม นารานะ
• ฉันจะรอเธออย่างนี้ จะไม่ถือทิฐิอะไร
• ในเวลาอย่างนี้คุณไม่ควร ถือทิฐินะ .
• พ่อกับแม่ก็ถือทิฐิพอๆ กัน
• อย่าเพิ่งถือทิฐิได้ไหม
• อย่าถือทิฐินักเลย