ถือบังเหียน คือ

• ก. มีอำนาจบังคับให้เป็นไปตามต้องการ.

• ถือ     ก. เอาไว้ในมือ, จับยึดไว้, เช่น ถือมีด ถือปืน ถือหนังสือ; ทรงไว้, ดำรงไว้; เอาไว้ในใจ เช่น ถือศีล ถือศักดินา; ยึดเอาว่า, นับเอาว่า, เช่น
• อบ     ก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้;
• บัง     ๑ ก. กัน กั้น หรือปิดไม่ให้เห็น ไม่ให้ผ่าน ไม่ให้โดน เช่น บังแดด บังฝน บังลม ยืนบัง. ๒ คำพยางค์หน้า เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ก วรรค เช่น บังเกิด
• บังเหียน     น. เครื่องบังคับม้าให้ไปในทางที่ต้องการ ทำด้วยเหล็กหรือไม้ใส่ผ่าปากม้า ที่ปลายมีห่วง ๒ ข้างสำหรับผูกสายบังเหียนโยงไว้ให้ผู้ขี่ถือ,
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหียน     ๑ ก. หัน เช่น เหียนใบเรือ. ๒ ก. มีอาการพะอืดพะอมคล้ายจะคลื่นไส้ เช่น รู้สึกเหียน ๆ, มักใช้เข้าคู่กับคำ คลื่น เป็น คลื่นเหียน.
• หี     น. อวัยวะสืบพันธุ์ของหญิงหรือสัตว์เพศเมียบางชนิด.
• ถั่งเหลือง    ถั่วแม่ตาย ถั่วแระ
• กุมบังเหียน    กุมสายบังเหียน
• ดึงบังเหียน    คุม ยับยั้ง รั้ง อดกลั้น
• ใส่บังเหียน    สวมบังเหียน ใส่เครื่องเทียมลาก
• เหล็กบังเหียน    ผู้ที่เก็บรักษา ผู้เก็บรักษา สิ่งยับยั้ง
• ปลดบังเหียน    ทำให้ผ่อนคลาย ปลด ไม่ควบคุม
• ผู้ดึงบังเหียน    น้ำยาทำให้การปรากฎรูปขึ้นช้า ผู้ยับยั้ง ผู้อดกลั้น สารเคมีที์ยับยั้งปฏิกิริยาเคมี สิ่งกรอง
• สวมบังเหียน    ใส่บังเหียน

• รอให้เขาลงจากรถ เธอจะถือบังเหียนฉันอีกนานมั้ย
• คุณไม่ได้ถือบังเหียนควบคุมอาชีพของคุณเหมือนผมเคยทำหรอก
• เธอจะถือบังเหียนฉันอีกนานมั้ย
• ให้ข้าถือบังเหียนดีกว่า