ใส่บังเหียน คือ

• สวมบังเหียน
  ใส่เครื่องเทียมลาก

• ใส     ว. แจ่มกระจ่าง เช่น ฟ้าใส, ไม่ขุ่น, ไม่มัว, เช่น น้ำใส กระจกใส.
• ใส่     ก. สวม เช่น ใส่เสื้อ ใส่กางเกง, เอาไว้ข้างในภาชนะหรือสถานที่เป็นต้น เช่น กรอกน้ำใส่ขวด นำนักโทษไปใส่คุก, บรรทุก เช่น เอาสินค้าใส่รถ.
• บัง     ๑ ก. กัน กั้น หรือปิดไม่ให้เห็น ไม่ให้ผ่าน ไม่ให้โดน เช่น บังแดด บังฝน บังลม ยืนบัง. ๒ คำพยางค์หน้า เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะ ก วรรค เช่น บังเกิด
• บังเหียน     น. เครื่องบังคับม้าให้ไปในทางที่ต้องการ ทำด้วยเหล็กหรือไม้ใส่ผ่าปากม้า ที่ปลายมีห่วง ๒ ข้างสำหรับผูกสายบังเหียนโยงไว้ให้ผู้ขี่ถือ,
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหียน     ๑ ก. หัน เช่น เหียนใบเรือ. ๒ ก. มีอาการพะอืดพะอมคล้ายจะคลื่นไส้ เช่น รู้สึกเหียน ๆ, มักใช้เข้าคู่กับคำ คลื่น เป็น คลื่นเหียน.
• หี     น. อวัยวะสืบพันธุ์ของหญิงหรือสัตว์เพศเมียบางชนิด.
• บังเหียนดึงหัวม้า    ชฎา ผ้าโพกหัว สิ่งที่ประดับบนหัว สิ่งประดับบนหัว ส่วนที่ปกคลุมหัว หมวก
• บังเวียน    ก. หมุนรอบ, เวียนรอบ.
• บังเหตุ    (โบ) ก. ประมาท เช่น บังเหตุดูถูก. (ข. บฺรเหส); ทำให้เป็นเหตุ, บันดาลเหตุ, เช่น ใบก็บังเหตุร่วงประจักษ์ตา. (ขุนช้างขุนแผน).
• บังเหิน    ก. เหาะ, บิน.
• กุมบังเหียน    กุมสายบังเหียน
• ดึงบังเหียน    คุม ยับยั้ง รั้ง อดกลั้น
• ถือบังเหียน    ก. มีอำนาจบังคับให้เป็นไปตามต้องการ.
• เหล็กบังเหียน    ผู้ที่เก็บรักษา ผู้เก็บรักษา สิ่งยับยั้ง

• ม้าไง ด็อก ใส่บังเหียนมัน