ทวารบาล คือ

• ทะวาระบาน
  น. ผู้เฝ้าประตู, นายประตู. (ป.).

• ทวา     ทะวา ( แบบ ) ว. สอง. ( ป. , ส. ทฺวา).
• ทวาร     ทะวาน, ทะวาระ- น. ประตู เช่น นายทวาร; ช่อง ในคำ เช่น ทวารหนัก ทวารเบา ใช้เป็นคำสุภาพ หมายถึง รูขี้ รูเยี่ยว, ทาง เช่น กายทวาร. ( ป. , ส. ).
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาร     วาระ- น. ครั้ง, คราว, เช่น พิจารณารวดเดียว ๓ วาระ อยู่ในตำแหน่งวาระละ ๒ ปี, เวลากำหนด เช่น วาระอันเป็นมงคล วาระสุดท้ายของชีวิต. ๑ วาน น.
• รบ     ก. สู้กัน, ต่อสู้ในทางศึก, เช่น ไปรบกับข้าศึกที่ชายแดน, สู้ เช่น รบกับหญ้าไม่ชนะ; เร้าจะเอาให้ได้ เช่น ลูกรบแม่ให้ซื้อตุ๊กตา.
• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• บาล     ( แบบ ) ก. เลี้ยง, รักษา, ปกครอง, เช่น บาลเมือง, โดยมากใช้เป็นคำหลังสมาส เช่น โลกบาล รัฐบาล นครบาล โคบาล นิรยบาล. ( ป. , ส. ปาล).
• ทวารบดี    ทวารนายก ทวารบาล ทวารปาละ ทวารักษี นายประตู ผู้เฝ้าประตู
• ทวารบถ    ทะวาระบด น. ทางเข้าออก เช่น อันกำแพงเชิงเทินป้อมปราการที่ล้อมกรุง รวมทั้งทวารบถทางเข้านครเล่า. (กามนิต).
• ทวารปาละ    ทวารนายก ทวารบดี ทวารบาล ทวารักษี นายประตู ผู้เฝ้าประตู
• ทวารเบา    n. ช่องสำหรับถ่ายปัสสาวะออกจากร่างกาย ชื่อพ้อง: รูเยี่ยว ตัวอย่างการใช้: ผู้ค้ายาเสพติดนำยาเสพติดเข้ามา โดยการซุกซ่อนในกระเป๋าถือ ในตะเข็บเสื้อผ้า ในทวารหนัก ทวารเบา เป็นต้น
• นรบาล    นอระ- น. พระราชา. (ป., ส.).
• จารีตนครบาล    ก. ไต่สวนพิจารณาคดีด้วยการทรมานจำเลย.
• นครบาล    นะคอนบาน น. (เลิก) ผู้มีหน้าที่ในการปกครองนครหลวง; ชื่อทบวงการเมืองระดับกระทรวงในสมัยก่อน คือ กระทรวงนครบาล ซึ่งมีหน้าที่ปกครองเขตนครหลวง; เรียกตำรวจที่มีหน้าที่ระวังและระงับเหตุการณ์ทางอาญาในกรุงเท
• เทวาลัย    น. ที่ซึ่งสมมุติว่าเป็นที่อยู่ของเทวดา. (ส.).

• นิชิโอจิมะ กล่าวกันว่าคล้ายคลึงกับเทพทวารบาล
• กล่าวกันว่า คล้ายคลึงกับเทพทวารบาล ผู้เฝ้าประตูวัดในศาสนาพุทธ