ทวารปาละ คือ

• ทวารนายก
  ทวารบดี
  ทวารบาล
  ทวารักษี
  นายประตู
  ผู้เฝ้าประตู

• ทวา     ทะวา ( แบบ ) ว. สอง. ( ป. , ส. ทฺวา).
• ทวาร     ทะวาน, ทะวาระ- น. ประตู เช่น นายทวาร; ช่อง ในคำ เช่น ทวารหนัก ทวารเบา ใช้เป็นคำสุภาพ หมายถึง รูขี้ รูเยี่ยว, ทาง เช่น กายทวาร. ( ป. , ส. ).
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาร     วาระ- น. ครั้ง, คราว, เช่น พิจารณารวดเดียว ๓ วาระ อยู่ในตำแหน่งวาระละ ๒ ปี, เวลากำหนด เช่น วาระอันเป็นมงคล วาระสุดท้ายของชีวิต. ๑ วาน น.
• ปา     ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
• ปาล     ( แบบ ) ก. บาล, เลี้ยง, รักษา, ปกครอง. ( ป. , ส. ).
• ละ     ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
• ทวารบาล    ทะวาระบาน น. ผู้เฝ้าประตู, นายประตู. (ป.).
• ทวารประดับ    ทะวาน- น. ชื่อโคลงโบราณ, สกัดแคร่ ก็เรียก.
• เทวาลัย    น. ที่ซึ่งสมมุติว่าเป็นที่อยู่ของเทวดา. (ส.).
• การปา    การขว้าง การโยน การเขวี้ยง
• ดาวบริวารยูโรปา    ดาวยูโรปา
• ฉทวาร    ฉะทะวาน น. ทวารทั้ง ๖ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ.
• ทวาร-    ทะวาน, ทะวาระ- น. ประตู เช่น นายทวาร; ช่อง ในคำ เช่น ทวารหนัก ทวารเบา ใช้เป็นคำสุภาพ หมายถึง รูขี้ รูเยี่ยว, ทาง เช่น กายทวาร. (ป., ส.).
• ทวารักษี    ทวารนายก ทวารบดี ทวารบาล ทวารปาละ นายประตู ผู้เฝ้าประตู