ที่ตักเตือน คือ

• ซึ่งห้ามปราม

• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ที่ตัก     กระบวย
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• ตัก     ๑ น. หน้าขาตอนเข่าถึงโคนขาในเวลานั่ง. ๒ ก. เอาภาชนะช้อนสิ่งของขึ้นจากที่เดิม เช่น ตักน้ำ ตักแกง ตักดิน.
• ตักเตือน     ก. สั่งสอนให้รู้สำนึกตัว.
• เต     ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
• เตือน     ก. บอกให้รู้ล่วงหน้า, ทำให้รู้ตัว, ทำให้รู้สำนึก, ทักไม่ให้ลืม.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• ผู้ตักเตือน    สิ่งเตือน
• ตักเตือนเกี่ยวกับ    ตักเตือนในเรื่อง
• ตักเตือนในเรื่อง    ตักเตือนเกี่ยวกับ
• คำตักเตือน    n. คำสั่งสอนให้รู้สำนึกตัว ชื่อพ้อง: คำสั่งสอน, คำเตือน ตัวอย่างการใช้: เขาไม่เคยฟังคำตักเตือนของบิดาเขาเลย
• คําตักเตือน    คําสั่งห้าม คําสั่งห้ามของศาล คําสั่งสอน คําเตือน
• ซึ่งตักเตือน    น่าต่อว่า

• เราจะมั่นใจได้อย่างไร สำหรับผู้รู้ที่ตักเตือนแนะนำและกล่าวปราศรัย มีความเหมาะสมสำหรับภารกิจนั้น ?