ทุ่มเถียง คือ

• ก. เถียงกันรุนแรงอย่างทะเลาะ.

• ทุ     ๑ ว. คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, เลว, ทราม, เช่น ทุจริต ว่า ความประพฤติชั่ว, ทุกร ว่า ทำได้โดยยาก, ทุปปัญญา ว่า
• ทุ่ม     ก. เอาของหนัก ๆ ทิ้งลงไป เช่น เอาก้อนหินทุ่มลงไปในน้ำ, ทิ้งทับลง, ทิ้งถมลง, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ทุ่มเงิน; ตี เช่น
• เถียง     ๑ ก. พูดโต้, พูดแย้ง, พูดโต้แย้ง; ขัดกัน เช่น เรื่องนี้ความตอนต้นกับตอนปลายเถียงกัน. ๒ ( ถิ่น-อีสาน ) น. เรือนพักชั่วคราวในทุ่งนา
• ถี     ( แบบ ) น. หญิง. ( ป. ).
• ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
• ทุ่มเถียงเรื่อง    เถียงกันเรื่อง โต้เถียงเรื่อง
• การทุ่มเถียง    การทะเลาะวิวาท การทะเลาะเบาะแว้ง การวิวาท ทะเลาะ
• ที่ถกเถียงได้    ที่โต้แย้งได้
• ที่เถียงไม่ได้    ที่ลบล้างไม่ได้ ที่โต้แย้งไม่ได้ ที่ไม่มีทางโต้แย้ง ที่แย้งไม่ได้
• ที่ไม่อาจโต้เถียงได้    ที่โต้แย้งไม่ได้
• ที่โน้มเอียง    ที่มีแนวโน้ม
• ถมเถ    ว. มากมายก่ายกอง.
• ถกเถียง    ก. ยกเอาขึ้นมาพูดโต้แย้งกัน.
• ผู้โต้เถียง    ผู้ถกเถียง ผู้ทะเลาะ ผู้ต้อนปศุสัตว์ โคบาล
• เถียงกับ    โต้แย้งกับ

• จงกระทำสิ่งสารพัดโดยปราศจากการบ่นและการทุ่มเถียงกัน
• พวกเราทุ่มเถียงกัน ราวกับแมวเรื่องเธอ
• เราสามารถทุ่มเถียงวิวาทโต้แย้งกันได้
• แล้วพวกยิวก็ทุ่มเถียงกันว่า " ผู้นี้จะเอาเนื้อของเขาให้เรากินได้อย่างไร "
• นายก็รู้ เจ้าบ้านั่น เป็นคนเห็นเหตุการณ์ตอนแชซุนยองกำลังทุ่มเถียงกันอยู่
• อย่าทำสิ่งใดในทางทุ่มเถียงกันหรืออวดดี แต่จงมีใจถ่อมถือว่าคนอื่นดีกว่าตัว
• ความจริงมีบางคนประกาศพระคริสต์ด้วยจิตใจริษยาและทุ่มเถียงกัน แต่ก็มีคนอื่นที่ประกาศด้วยใจหวังดี
• การนับถือรูปเคารพ การนับถือพ่อมดหมอผี การเป็นศัตรูกัน การวิวาทกัน การริษยากัน การโกรธกัน การทุ่มเถียงกัน การใฝ่สูง การแตกก๊กกัน
• พี่น้องทั้งหลายของข้าพเจ้า คนในครอบครัวของนางคะโลเอได้เล่าเรื่องของท่านให้ข้าพเจ้าฟังว่า เกิดมีการทุ่มเถียงกันในระหว่างพวกท่าน
• ส่วนมนุษย์นั้นต้องปฏิญาณต่อหน้าผู้ที่เป็นใหญ่กว่าตน และเมื่อเกิดข้อทุ่มเถียงอะไรกันขึ้น ก็ต้องถือคำปฏิญาณนั้นเป็นคำยืนยันขั้นเด็ดขาด