นฤบาล คือ

• น. พระราชา. (ส.).

• นฤ     นะรึ- ว. ไม่มี, ออก, มักใช้นำหน้าศัพท์อื่น เช่น นฤมล ว่า ไม่มีมลทิน, นฤโฆษ ว่า ดังออก. (คำนี้เขียนแผลงมาจาก นิ ในบาลี ซึ่งสันสกฤต เป็น นิสฺ).
• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• บาล     ( แบบ ) ก. เลี้ยง, รักษา, ปกครอง, เช่น บาลเมือง, โดยมากใช้เป็นคำหลังสมาส เช่น โลกบาล รัฐบาล นครบาล โคบาล นิรยบาล. ( ป. , ส. ปาล).
• นฤบดี    น. พระราชา. (ส.).
• ทันฤดูกาล    ทันน้ําทันฝน
• นฤตยศาลา    น. ห้องเต้นรำ. (ส.).
• นฤ-    ๑ นะรึ- น. คน (ใช้นำหน้าคำอื่น). (ส.). ๒ นะรึ- ว. ไม่มี, ออก, มักใช้นำหน้าศัพท์อื่น เช่น นฤมล ว่า ไม่มีมลทิน, นฤโฆษ ว่า ดังออก. (คำนี้เขียนแผลงมาจาก นิ ในบาลี ซึ่งสันสกฤต เป็น นิสฺ).
• บาลี    น. ภาษาที่ใช้เป็นหลักในพระพุทธศาสนานิกายเถรวาท; คัมภีร์พระไตรปิฎก, พุทธพจน์, เรียกว่า พระบาลี. (ป., ส. ปาลิ).
• สรีสฤบ    สะรีสฺริบ น. สัตว์เลื้อยคลาน, งู. (ส.; ป. สิรึสป).
• กบาล    กะบาน น. ส่วนกลางของกะโหลกศีรษะ, หัว, (คำไม่สุภาพ) เช่น ตีกบาล เขกกบาล; แผ่นกระเบื้อง; ลานกลางหมู่บ้าน เรียกว่า กบาลบ้าน; เครื่องเซ่นผีที่ใส่ภาชนะกับตุ๊กตาแล้วนำไปทิ้งที่ทางสามแพร่ง และต่อยหัวตุ๊กตา
• กะบาล    หัว ศิระ ศึรษะ
• ขุนบาล    (โบ) น. นายอากรหวย ก ข.
• คชบาล    คชาชีพ ควาญช้าง
• นรบาล    นอระ- น. พระราชา. (ป., ส.).
• บริบาล    บอริบาน ก. ดูแลรักษา, ดูแลเลี้ยงดู, เช่น บริบาลทารก. น. ผู้รักษา, ผู้ดูแล, ผู้เลี้ยงดู. (ป., ส. ปริปาล).