นฤตย์ คือ
- นะริดตะยะ-, นะริด
น. การระบำ, การฟ้อนรำ, การเต้นรำ. (ส.).
- นฤ นะรึ- ว. ไม่มี, ออก, มักใช้นำหน้าศัพท์อื่น เช่น นฤมล ว่า ไม่มีมลทิน, นฤโฆษ ว่า ดังออก. (คำนี้เขียนแผลงมาจาก นิ ในบาลี ซึ่งสันสกฤต เป็น นิสฺ).
- นฤตย นะริดตะยะ-, นะริด น. การระบำ, การฟ้อนรำ, การเต้นรำ. ( ส. ).
- ฤต รึด น. กฎ, วินัย, (เช่นในพระศาสนา); ธรรมเนียม, ความจริง, ความชอบธรรม. ( ส. ).
- นฤตย- นะริดตะยะ-, นะริด น. การระบำ, การฟ้อนรำ, การเต้นรำ. (ส.).
- นฤตยศาลา น. ห้องเต้นรำ. (ส.).
- นฤตยสถาน น. ที่สำหรับการระบำ. (ส.).
- นฤตยศาสตร์ น. วิทยาหรือศิลปะแห่งการระบำ. (ส.).
- นฤติการณ์ ความประพฤติ ทางดําเนิน ปฏิปทา วิถีปฏิบัติ
- กฤตย กฺริดตะยะ- (โบ; กลอน) ก. ทำ. (ส.).
- กฤตย- กฺริดตะยะ- (โบ; กลอน) ก. ทำ. (ส.).
- กฤตยา ๑ กฺริดตะ- (โบ; กลอน) น. เกียรติ เช่น เสื่อมกฤตยาสยามยศ. (ตะเลงพ่าย). ๒ กฺริดตะ-, กฺริดติ- น. การใช้เวทมนตร์, เสน่ห์, อาถรรพณ์, เช่น มนตร์กฤตยานั้นซั้น เสื่อมสิ้นทุกอัน. (โลกนิติ), หาแม่มดถ้วนหน้า ห
- ภฤตย์ พฺรึด น. คนรับใช้, คนใช้. (ส. ภฺฤตฺย; ป. ภจฺจ).
- มฤตยู มะรึดตะยู น. ความตาย; ชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ ๗ ในระบบสุริยะ มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า อยู่ห่างดวงอาทิตย์ประมาณ ๒,๘๗๐ ล้านกิโลเมตร มีเส้นผ่าศูนย์กลาง ๕๐,๘๐๐ กิโลเมตร, ดาวยูเรนัส ก็เรียก. (ส. มฺฤตฺยู; ป. มจ
- อมฤตยู อะมะรึดตะ- น. ความไม่ตาย. (ส.).
- กฤตยฎีกา กฺริ-, กฺริดตะยะ- แผลงมาจาก กติกา เช่น อันว่าความกฤดีกา แต่สองราแรกทรงพรต. (ม. คำหลวง กุมาร), ชำระกฤตยฎีกา. (ไวพจน์พิจารณ์).
มือถือ