น่าชวนหัว คือ

• น่าขบขัน
  น่าขัน
  น่าตลก
  น่าหัวเราะเยาะ
  น่าเยาะเย้ย
  ตลก
  น่าขํา
  น่าขําขัน
  น่าหัวเราะ

• น่า     ๑ ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก. ๒ ว.
• ชว     ชะวะ- ( แบบ ) ว. เร็ว, (มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส) เช่น ชวการ ชวกิจ ชวเลข, แผลงเป็น เชาว์ ก็มี.
• ชวน     ชะวะนะ- ( แบบ ) น. ความเร็ว, ความไว, ความเร็วของปัญญาหรือความคิด, แผลงเป็น เชาวน์ ก็มี. ( ป. , ส. ). ๑ ก. จูงใจ, โน้มนำ, เช่น ชวนกิน;
• ชวนหัว     ว. ที่ทำให้ขบขัน เช่น เรื่องชวนหัว ละครชวนหัว.
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• หัว     ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
• เรื่องชวนหัว    เรื่องตลก เรื่องน่าขําขัน
• คําชวน    คําเชิญชวน คําเชื้อเชิญ
• ละครชวนหัว    น. ละครพูดประเภทขำขัน.
• อุปรากรชวนหัว    อุปรากรบุฟฟา อุปรากรชวนหัวกึ่งเจรจา
• คําชักชวน    คําเชิญ คําเชิญชวน คําเชื้อเชิญ
• ชวนขัน    ชวนหัว ติดตลก
• ราชวงศ์จิ้น    ราชวงศ์ฉิน
• ราชวงศ์ฉิน    ราชวงศ์จิ้น
• ส่วนหัว    n. ส่วนแห่งสิ่งของบางอย่างที่อยู่ข้างหน้าหรือข้างต้น หรือแรกเริ่ม ชื่อพ้อง: ท่อนหัว คำตรงข้าม: ส่วนท้าย, ส่วนหาง ตัวอย่างการใช้: ส่วนหัวของสัตว์บางประเภทมีขนาดเล็กกว่าส่วนลำตัวมาก