นําขึ้นบันไดไป คือ

• นําขึ้นไป

• นํา     สั่ง นําพา พา ชักนํา ริเริ่ม เริ่ม เสนอ นําหน้า มีมาก่อน อยู่ข้างหน้า อยู่หน้า ชี้นํา ชี้บอก นําทาง จับ เป็นคนสําคัญ เป็นผู้นํา เป็นหัวหน้า
• นําขึ้น     ยกขึ้น
• ขึ้น     ๑ ก. ไปสู่เบื้องบน เบื้องสูง หรือ เบื้องหน้า, ไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับลง; เพิ่มหรือทำให้เพิ่ม เช่น ขึ้นราคา ขึ้นภาษี ราคาขึ้น ภาษีขึ้น;
• นบ     ( กลอน ) ก. ไหว้, นอบน้อม.
• บัน     ๑ น. จั่ว (หน้าจั่วของปราสาท โบสถ์ วิหาร เรียกว่า หน้าบัน). ๒ ก. ผัน, ผิน. ๓ ก. เบา, น้อย, เช่น มัวเมาไม่บัน. ( ดึกดำบรรพ์ ).
• บันได     น. สิ่งที่ทำเป็นขั้น ๆ สำหรับก้าวขึ้นลง, กระได ก็ว่า, โดยปริยายหมายถึงบุคคลหรือสิ่งที่อาศัยใช้ไต่เต้าขึ้นไปสู่ฐานะหรือตำแหน่งที่สูงขึ้นไป.
• ได     น. มือ. ( ข. ).
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• นําหรือพาขึ้นบันไดไป    นําขึ้นไปสู่ที่สูงกว่า
• นําขึ้นไป    นําขึ้นบันไดไป
• ไม้ทําขั้นบันได    ไม้กระดาน ไม้ระแนง แผ่นกระดาน ไม้ซีก ซุงไม้เลื่อย เศษเหลือไม้ ไม้ชิ้นเล็ก
• ขั้นบันได    n. ส่วนของบันไดที่เป็นชั้นลดหลั่นกันเป็นลำดับ ตัวอย่างการใช้: อย่าให้เด็กๆ ไต่ไปตามขั้นบันได เพราะอาจทำให้พลาดตกลงมาได้ clf.: ขั้น
• ตีนบันได    เชิงบันได
• น่าเป็นไปได้    ซึ่งพอเป็นจริงได้
• เป็นไปได้น้อย    มีโอกาสน้อยมาก