เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

บัณเฑาะว์ คือ

สัทอักษรสากล: [ban dǿ]  การออกเสียง:
"บัณเฑาะว์" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
  • บันเดาะ
    น. กลองสองหน้าขนาดเล็กชนิดหนึ่งมีหลักอยู่ตอนบน ผูกตุ้มห้อยลงมาทางหน้ากลอง ใช้ไกวให้ตุ้มแกว่งกระทบหน้ากลองทั้ง ๒ ข้าง. (ป. ปณว; ส. ปฺรณว).
  • ขับไม้บัณเฑาะว์    -บันเดาะ น. วิธีบรรเลงอย่างหนึ่ง; ชื่อเพลงไทยชนิดหนึ่ง.
  • บัณเฑาะก์    บันเดาะ น. กะเทย. (ป., ส. ปณฺฑก อภิธาน ว่า กะเทย, ชิลเดอร์ และมอร์เนียร์ วิลเลียม ว่า ขันที).
  • มณเฑียร    มนทิระ, มนเทียน (โบ) น. มนเทียร. (ป., ส. มนฺทิร).
  • มณเฑียรบาล    มนเทียนบาน (โบ) น. มนเทียรบาล.
  • บีฑา    -ทา (แบบ) ก. เบียดเบียน, บีบคั้น, รบกวน, เจ็บปวด. (ส. ปีฑา).
  • กฎมณเฑียรบาล    (โบ) น. กฎมนเทียรบาล.
  • เมาะว่า    สัน. คือว่า.
  • ปริมาณเหล้าที่เก็บ    หลุมใต้ดิน ห้องเก็บเหล้าใต้ดิน ห้องใต้ดิน
  • ก็เพราะว่า    เพราะ เพราะว่า
  • เฉพาะวิชา    เฉพาะเรื่อง เกี่ยวกับวิชาการเฉพาะเรื่อง ตามหลักวิชา เกี่ยวกับกลวิธี เกี่ยวกับวิชาเฉพาะอย่าง เกี่ยวกับวิชาเทคนิค เกี่ยวกับเทคนิค เชี่ยวชาญเฉพาะอย่าง
  • เพราะว่า    สัน. คำสำหรับนำหน้าความที่อธิบายเหตุหรือสาเหตุ.
  • บังตะวัน    น. เครื่องบังแดดเช่นเดียวกับบังสูรย์. (สิบสองเดือน).
  • ข่ายงานบริเวณเฉพาะที่    แลน
  • บริเวณเพาะปลูกองุ่น    ไร่องุ่น
  • กรีฑา    กฺรีทา น. กีฬาประเภทหนึ่ง แบ่งออกเป็นประเภทลู่และประเภทลาน; การเล่นสนุก เช่น กรีฑาร่าเริงรื่น; การเล่นสมพาส เช่น ในกามกรีฑากล. (กฤษณา); การประลองยุทธ์. (ส.).