บานตะโก้ คือ

• (ปาก) ว. มากมาย.

• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• บาน     ๑ บาน, บานนะ- น. น้ำสำหรับดื่ม, เครื่องดื่ม เช่น สุราบาน ชัยบาน อัฐบาน. ( ป. , ส. ปาน). ๒ น. ของที่เป็นแผ่น ๆ บางอย่าง เช่น บานประตู
• ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ตะโก     ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Diospyros วงศ์ Ebenaceae เปลือกสีดำคล้ำ เช่น ตะโกสวน ( D. malabarica Kostel.) ผลคล้ายมะพลับ ตะโกนา ( D.
• ตะโก้     ๑ น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้าหรือแป้งเท้ายายม่อมกวนเข้ากับน้ำตาล ใส่แห้วหรือข้าวโพดเป็นต้นก็ได้ หยอดหน้าด้วยกะทิกวนกับแป้ง. ๒ น.
• โก     พี่
• โก้     ๑ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) ก. กู่ตะโกน, เรียกดัง ๆ. ๒ ว. หรูหราภูมิฐาน (มักใช้แก่กิริยาแต่งตัวหรือการแสดงกิริยาอื่น ๆ).
• ตะโกก    ๑ น. ชื่อปลาน้ำจืดขนาดกลางบางชนิดและบางสกุล ในวงศ์ Cyprinidae หัวเสี้ยม ลำตัวยาวเรียว แบนข้างเล็กน้อย ครีบหลังมีก้านครีบตอนหน้าแข็ง ยาวคล้ายเงี่ยง พื้นลำตัวด้านหลังและครีบสีเทาอมฟ้า ส่วนอื่นสีเงิน ท
• ตะโกน    ก. ออกเสียงดังกว่าปรกติเพื่อให้ได้ยิน.
• ไม้ตะโก    สีดำสนิท adj ไม้ดำดง ไม้ดำแข็ง ไม้มะเกลือ
• ตะโกนร้องต่อต้าน    โห่ร้องต่อต้าน
• บานตะเกียง    (ปาก) ว. มากมาย.
• บานตะไท    (ปาก) ว. มากมาย.
• กู่ตะโกน    โก่ โก้
• ตะโกดำ    ดู กระดูกค่าง.