บานแผละ คือ

• -แผฺละ
  น. ผนังตอนที่บานประตูหน้าต่างโบสถ์วิหารเป็นต้นเมื่อเปิดเข้าไปแล้วแปะอยู่.

• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• บาน     ๑ บาน, บานนะ- น. น้ำสำหรับดื่ม, เครื่องดื่ม เช่น สุราบาน ชัยบาน อัฐบาน. ( ป. , ส. ปาน). ๒ น. ของที่เป็นแผ่น ๆ บางอย่าง เช่น บานประตู
• แผล     แผฺล น. เนื้อหนังที่แตกแยกออกเพราะเป็นโรคหรือถูกของมีคมเป็นต้น เช่น ขาเป็นแผล; รอยชำรุด เช่น ทุเรียนเป็นแผล เนื้อผลไม้เป็นแผล.
• แผละ     ๑ แผฺละ ว. เสียงดังเช่นนั้น; แสดงอาการอ่อนกำลัง เช่น ล้มแผละ. ๒ น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง, แพละ ก็ว่า.
• ผล     น. ลูกไม้ เช่น ผลมะม่วง ผลมะปราง; สิ่งที่เกิดจากการกระทำ เช่น ผลแห่งการทำดี ผลแห่งการทำชั่ว; ประโยชน์ที่ได้รับ เช่น ทำนาได้ผล เรียนได้ผล;
• ผละ     ผฺละ ก. แยกออก เช่น นักมวยชกแล้วผละออก, ละทิ้งไปโดยกะทันหัน เช่น ผละไปจากการประชุม.
• ละ     ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
• สมานแผล    v. ทำให้บาดแผลหายสนิท ชื่อพ้อง: รักษาแผล ตัวอย่างการใช้: ยาสมุนไพรตัวนี้ช่วยสมานแผลไฟไหม้ให้หายเร็วยิ่งขึ้น
• บานแผนก    -ผะแหฺนก น. บัญชีเรื่อง, สารบาญ.
• พันแผล    ผูก พัน มัด พันผ้าก็อต พันผ้าพันแผล
• เป็นแผล    บาดเจ็บ
• ยาสมานแผล    ยาห้ามเลือด
• ผ้าพันแผล    น. ผ้าที่ทอด้วยฝ้าย เป็นแถบยาว ๆ มีลักษณะโปร่งบาง สีขาว ใช้สำหรับพันหุ้มบาดแผล.
• มันแผลบ    1) adj. เป็นมัน ชื่อพ้อง: มัน ตัวอย่างการใช้: เช็ดปากที่มันแผลบของเธอซะก่อนเถอะ แล้วค่อยเติมลิปสติก 2) v. เป็นมัน ชื่อพ้อง: มัน ตัวอย่างการใช้: หน้าฉันมันแผลบอย่างนี้ ถ่า
• เส้นแผลง    -แผฺลง น. เส้นที่เยื้องไปเยื้องมามีลักษณะเหมือนฟันปลา ใช้เขียนแบ่งภาพเป็นตอน ๆ ในงานจิตรกรรมฝาผนัง.