บิดขี้เกียจ คือ

• ก. บิดร่างกายไปมาเพราะความเกียจคร้านหรือเพื่อแก้เมื่อยเป็นต้น.

• บิ     ก. ทำให้แตกออกหรือหลุดออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยนิ้ว เช่น บิขนมปัง, แตกออกหรือหลุดออกด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น.
• บิด     ๑ ก. หมุนให้เป็นเกลียวอย่างบิดผ้า, หมุนไปทางใดทางหนึ่ง เช่น บิดลูกบิด; เผล้ไปจากสภาพปรกติ เช่น ล้อรถบิด, ทำให้ผิดไปจากสภาพความจริง เช่น
• ขี้     ก. กิริยาที่ถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก, ถ่ายอุจจาระ, ราชาศัพท์ว่า ลงพระบังคนหนัก. น. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก,
• ขี้เกียจ     1) adj. ไม่อยากทำงาน ชื่อพ้อง: เกียจคร้าน, สันหลังยาว คำตรงข้าม: ขยัน ตัวอย่างการใช้:
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกีย     เกียร์
• เกียจ     เกียด ก. คด, ไม่ซื่อ, โกง, คร้าน.
• กี     ดู กาบกี้ .
• เกิดขึ้นกับ    กล้ำกราย
• บังเกิดขึ้น    อุบัติขึ้น เกิดขึ้น ปรับให้เข้ารูปเข้าร่าง เป็นรูปเป็นร่างขึ้น เป็นรูปแบบขึ้นมา
• บั้งเกิดขึ้น    เกิดขึ้น
• บังเอิญเกิดขึ้น    พบโดยบังเอิญ เกิดขึ้นโดยบังเอิญ
• บุคคลที่น่ารังเกียจ    บุคคลที่เป็นภัยต่อสังคม พยาธิสัตว์หรือแมลงที่มีภัย สัตว์ที่ล่าสัตว์อื่นเป็นอาหาร
• บุคคลน่ารังเกียจ    ชาวฝรั่งเศส สิ่งที่น่า-เกลียด สิ่งที่น่ารังเกียจ
• กวยจั๊บ    น. ชื่อของกินชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งที่ใช้ทำเส้นก๋วยเตี๋ยว แต่หั่นเป็นชิ้นใหญ่ ๆ ต้มสุกแล้วปรุงด้วยเครื่องมีหมูเป็นต้น. (จ).

• บิดขี้เกียจ * อ่า ฉันอยากไปโอกินาว่าเดี๋ยวนี้จังเลย
• มันเป็นนิสัยไม่ดีนอนบิดขี้เกียจบนเตียง
• นอกจากนี้ ต้องทำเป็นบิดขี้เกียจ
• ท่าหมาบิดขี้เกียจนี่มันอะไรน่ะ
• พอดีฉันทำท่าหมาบิดขี้เกียจน่ะ