ขี้เกียจ คือ

• 1) adj.
  ไม่อยากทำงาน ชื่อพ้อง: เกียจคร้าน, สันหลังยาว คำตรงข้าม: ขยัน
  ตัวอย่างการใช้: ครูส่วนใหญ่มักไม่ชอบเด็กขี้เกียจเป็นธรรมดาอยู่แล้ว
  2) v.
  ไม่อยากทำงาน ชื่อพ้อง: เกียจคร้าน, สันหลังยาว คำตรงข้าม: ขยัน
  ตัวอย่างการใช้: เมียของเขาขี้เกียจจะตาย จนเขาออกปากบ่นอยู่เรื่อย

• ขี้     ก. กิริยาที่ถ่ายกากอาหารออกทางทวารหนัก, ถ่ายอุจจาระ, ราชาศัพท์ว่า ลงพระบังคนหนัก. น. กากอาหารที่ร่างกายไม่ต้องการแล้วขับถ่ายออกทางทวารหนัก,
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกีย     เกียร์
• เกียจ     เกียด ก. คด, ไม่ซื่อ, โกง, คร้าน.
• กี     ดู กาบกี้ .
• ข้อรังเกียจ    n. สิ่งที่รู้สึกเกลียดหรือไม่พอใจ ตัวอย่างการใช้: เขาถูกตั้งข้อรังเกียจว่าเป็นคนทุจริต
• ขี้เกียจขี้คร้าน    ขี้คร้าน ขี้เกียจ คร้าน เกียจคร้าน
• ขี้เกียจทํางาน    ไม่ยอมทํางาน
• ขี้เกียจมาก    สันหลังยาว หลังยาว
• ทำให้ขี้เกียจ    ทำให้ใช้การไม่ได้ ทำให้ไม่ได้ผล หยุดยั้งการปฏิบัติงานของ
• ทําให้ขี้เกียจ    ทําให้หยุดทํางาน ทําให้เฉื่อยชา
• คนขี้เกียจ    คนเกียจคร้าน คนไม่ชอบทำงาน คนไม่ทำงานทำการ คนไม่มีประโยชน์ คนไม่รับผิดชอบ คนไร้สาระ คนหยาบคาย คนเฟอะฟะ คนไม่เรียบร้อย คนโง่
• บิดขี้เกียจ    ก. บิดร่างกายไปมาเพราะความเกียจคร้านหรือเพื่อแก้เมื่อยเป็นต้น.
• รังเกียจ    ก. เกลียดเพราะรู้สึกขยะแขยงหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.
• เกียจกล    ก. ซ่อนกล.

• อย่าพูดถึงเลย ใคร ๆ ก็รู้ว่าพี่เค้าขี้เกียจจะตาย
• ด้วยความขี้เกียจเลยใส่ปลากระเบนลงไปทั้งชิ้นเลย
• ทำไมคนขี้เกียจอย่างฉันต้องเรียนจบเร็วด้วยเนี่ย
• พ่อบอกว่าเขาขี้เกียจเรียนหนังสือ เขาเป็นห่วงมาก
• แล้วเอาเงินให้แก เพราะแกขี้เกียจจะทำงานงั้นเรอะ
• ไม่ขี้เกียจขนาดจะเดินไปตรงนั้น แล้วต่อยนายหรอก !
• เฮ้ ย้ายก้นอันขี้เกียจของคุณ แล้วมาช่วยกันหน่อย
• ได้รับเท้าของคุณออกจากโต๊ะ ที่เป็นเด็กขี้เกียจ ?
• ตื่นสิ เจ้าพายุขี้เกียจ ได้เวลาไปออกกำลังกายแล้ว
• ไล่ผู้มีอำนาจขี้เกียจบางคน ลงริเวียร่าฝรั่งเศส