บิดเบียน คือ
"บิดเบียน" การใช้"บิดเบียน" อังกฤษ"บิดเบียน" จีน
- บิ ก. ทำให้แตกออกหรือหลุดออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยนิ้ว เช่น บิขนมปัง, แตกออกหรือหลุดออกด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น.
- บิด ๑ ก. หมุนให้เป็นเกลียวอย่างบิดผ้า, หมุนไปทางใดทางหนึ่ง เช่น บิดลูกบิด; เผล้ไปจากสภาพปรกติ เช่น ล้อรถบิด, ทำให้ผิดไปจากสภาพความจริง เช่น
- เบีย ต้นบุก บุก บุกคางคก มันซูรัน เบือ
- เบียน ก. รบกวน, ทำให้เดือดร้อน, มักใช้เข้าคู่กับคำ เบียด เป็น เบียดเบียน; ( โหร ) เปลี่ยนแปลง เช่น ดาวพระศุกร์ถูกราหูเบียน. น.
- บี โบรอน ตัวบี ความคิดที่แปลก งานสังสรรค์ ภมร ภุมรี เบล บาซิลลัส แบคทีเรียบาซิลลัส
- เบียดเบียน ก. ทำให้เดือดร้อน เช่น เบียดเบียนสัตว์ โรคภัยเบียดเบียน เบียดเบียนเพื่อนให้สิ้นเปลือง.
- บิดเบน v. ทำให้เข้าใจผิดหรือทำให้สับสน ชื่อพ้อง: บิดเบือน ตัวอย่างการใช้: ทุกวันนี้กฎหมายประกอบรัฐธรรมนูญบิดเบนไปมาก เพราะต้องตกอยู่ในการควบคุมการใช้ของรัฐสภา
- บิดเบี้ยว ว. บิดจนผิดรูปผิดร่างไปมาก เช่น หน้าตาบิดเบี้ยว รูปร่างบิดเบี้ยว.
- บิดเบือน ก. ทำให้ผิดแผกไปจากข้อเท็จจริง, ทำให้ผิดแผกแปลกไปจากเดิมหรือจากข้อเท็จจริง.
- บูดเบี้ยว ว. ทำหน้านิ่วแสดงอาการเจ็บปวดหรือไม่พอใจ.
- ซึ่งเบียดเบียน ซึ่งทําร้าย
- ผู้เบียดเบียน สัตว์ที่จับสัตว์อื่นเป็นอาหาร สิ่งเบียดเบียน
- สิ่งเบียดเบียน ผู้เบียดเบียน สัตว์ที่จับสัตว์อื่นเป็นอาหาร
- การเบียดเบียน การกินสัตว์อื่นเป็นอาหาร ลักษณะการปล้นสะดม
- ความเบียดเบียน การทําร้าย หิงสา หึงสา
ประโยค
- เงินที่ได้มาง่ายๆมันมักจะบิดเบียนสายตาและจิตใจคน