ปฐมโพธิกาล คือ

• ปะถมมะโพทิกาน
  น. กาลแรกตรัสรู้ คือ ระยะเวลานับตั้งแต่พระพุทธเจ้าตรัสรู้จนถึงทรงประดิษฐานพระพุทธศาสนาในแคว้นมคธ. (ป.).

• ปฐม     ปะถม, ปะถมมะ- ว. ประถม, ลำดับแรก, ลำดับเบื้องต้น; ชั้นที่ ๑, เรียกเครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้นที่ ๑ ในตระกูลจุลจอมเกล้าว่า ปฐมจุลจอมเกล้า
• โพ     ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Ficus religiosa L. ในวงศ์ Moraceae เป็นต้น ไม้ซึ่งเป็นที่ตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า ใบรูปหัวใจ ปลายยาวคล้ายหาง ผลกินได้
• โพธ     โพด น. ความรู้, ความเข้าใจ, ความฉลาด. ( ป. , ส. ). ก. แย้ม, บาน, แรกรุ่น เช่น นงโพธ.
• โพธิ     โพทิ-, โพ น. ความตรัสรู้; ชื่อต้นไม้เป็นที่ตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า, บัดนี้หมายถึงต้นไม้จำพวกโพ. ( ป. , ส. ).
• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• กาล     ๑ กาน, กาละ- น. เวลา, คราว, ครั้ง, หน. ( ป. , ส. ). ๒ กาน ( โบ ) น. คำประพันธ์.
• ปฐมสมโพธิ    ปะถมมะสมโพด, ปะถมสมโพด น. ชื่อคัมภีร์ว่าด้วยประวัติของพระพุทธเจ้า. (ป.).
• (ปฐมสมโพธิกถา)    มาจาก ปฐมสมโพธิกถา พระนิพนธ์ ในสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส ฉบับประพาสต้นการพิมพ์ พ.ศ. ๒๕๐๓
• คัมภีร์ปฐมสมโพธิ    ปฐมสมโพธิ
• สมโพธิ    -โพด น. การตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. (ป.).
• สัมโพธิ    -โพทิ น. สมโพธิ. (ป., ส.).
• สมโพธน์    น. คำร้องเรียก, คำอาลปนะในไวยากรณ์. (ส. ว่า การร้องเรียก, การปราศรัย).
• อภิสมโพธิ    อะพิสมโพด, -สำโพทิ น. ความตรัสรู้เองด้วยพระปัญญาอันยิ่ง หมายเฉพาะการตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. (ป.).
• อภิสัมโพธิ    อะพิสมโพด, -สำโพทิ น. ความตรัสรู้เองด้วยพระปัญญาอันยิ่ง หมายเฉพาะการตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. (ป.).
• (ปฐมมาลา)    มาจาก ประถม ก กา ประถม ก กาหัดอ่าน ปฐมมาลา อักษรนิติ แบบเรียนหนังสือไทย ฉบับโอเดียนการพิมพ์ พ.ศ. ๒๕๑๓