ประตาป คือ
- ปร ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
- ประ ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- ตา ๑ น. พ่อของแม่, ผัวของยาย, ชายที่เป็นญาติชั้นเดียวกับพ่อของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับตา, ( ปาก ) คำเรียกชายสูงอายุที่ตนไม่ค่อยเคารพนับถือ
- ทําประตู ทําแต้ม
- กริ่งหน้าประตู ระฆัง
- คนเฝ้าประตู คนดูแลอาคาร คนเฝ้าอาคาร
- ผู้ทําประตู คนยิงประตู คนเตะประตู ผู้ทําคะแนน ผู้ยิง
- ผู้เฝ้าประตู n. บุคคลที่คอยมุ่งเอาใจใส่หรือดูแลการเข้า-ออกของผู้คนอยู่ที่ประตู , ตัวอย่างการใช้: อาคารส่วนนี้จะมีผู้เฝ้าประตูอยู่ตลอด 24 ชั่วโมง clf.: คน
- รถตู้ห้าประตู รถแวน รถยนต์ส่วนตัวท้ายยาว
- รักษาประตู ก. คุมอยู่หน้าประตูในการเล่นฟุตบอลคอยป้องกันไม่ให้ลูกฟุตบอลเข้าไป.
- เสาประตู เสาโกล์
- ประตูตาข่าย ตาข่าย
- ปะตาปา น. นักบวช. (ช.).
- ทางเข้าประตูบ้าน ดาดฟ้า เฉลียง ทางเดินมีหลังคา ระเบียงบ้าน
มือถือ