ประตูหลังบ้าน คือ

• ประตูหลัง

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประตู     น. ช่องทางเข้าออกของบ้านเรือนเป็นต้น มีบานเปิดปิดได้ เช่น ประตูบ้าน ประตูเมือง, ช่อง, ทาง, เช่น ไม่มีประตูสู้,
• ประตูหลัง     ค่อนข้างน้อย ทางเข้าส่วนตัว ประตูข้าง ประตูหลังบ้าน ตูด รูตูด
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระตู     น. เจ้าเมืองน้อย. ( ช. ).
• ตู     ๑ ( โบ ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. น. ตัว. ๒ ก. เต้า, ไป. ( ข. เทา).
• หลัง     ๑ น. ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหน้าอก; ด้านที่อยู่ตรงข้ามกับด้านหน้าของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง; ส่วนเบื้องบน เช่น หลังมือ หลังเท้า. ว. อยู่ตรงข้ามกับ
• หลังบ้าน     ( ปาก ) น. ภรรยาของผู้มีอำนาจในวงราชการบ้านเมือง.
• ลัง     ๑ น. ภาชนะต่อด้วยไม้หรือสานเป็นรูปสี่เหลี่ยมคล้ายหีบ สำหรับบรรจุสิ่งของ, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ลังพลาสติก
• งบ     ๑ น. สิ่งที่เป็นแผ่นกลม ๆ เช่น งบน้ำตาล งบน้ำอ้อย, เรียกน้ำตาล น้ำอ้อย ที่ทำให้เป็นแผ่น ๆ เช่นนั้น ว่า น้ำตาลงบ น้ำอ้อยงบ. ๒ น.
• บ้า     ๑ ว. เสียสติ, วิกลจริต, สติฟั่นเฟือน, หลงใหลหรือมัวเมาในสิ่งนั้น ๆ จนผิดปรกติ เช่น บ้ากาม บ้ายศ บ้าฟุตบอล;
• บ้าน     น. ที่อยู่ เช่น เลขบ้าน เจ้าบ้าน, สิ่งปลูกสร้างสำหรับเป็นที่อยู่อาศัย เช่น บ้านพักตากอากาศ บ้านเช่า, บริเวณที่เรือนตั้งอยู่ เช่น เขตบ้าน, หมู่บ้าน
• ทับหลังประตู    ทับหลัง ทับหลังหน้าต่าง
• กุญแจที่ไขประตูได้หลายบาน    กุญแจผี

• ประตูหลังบ้านก็ต้องทาสีใหม่ สวนต้องจัดแต่งใหม่
• เขาบอกว่าตอนที่เข้าไปทางประตูหลังบ้านของเจสสิก้า
• เปิดประตูหลังบ้านไว้ ที่เหลือฉันจัดการเอง
• เธอไม่รู้ว่าควรจะหันหลังกลับ ไม่รู้ว่านั่นคือประตูหลังบ้าน
• คือคนที่ออกจากประตูหลังบ้านในคืนนั้น
• เห็นได้ชัดว่าฉันคือคนเดียวในโต๊ะนี้ ที่อยู่ตรงประตูหลังบ้าน
• พวกเราจะต้องหนีรอดโดยไม่มีใครเห็น คุณรู้ทางไปประตูหลังบ้านใช่ไหม
• พ่อเธอไปทำลายประตูหลังบ้านเขา
• แล้วตรงดิ่งไปที่ประตูหลังบ้าน
• พ่อจะเปิดประตูหลังบ้านไว้ให้