ประลอง คือ

• ก. ทดสอบความรู้ความสามารถด้วยการต่อสู้หรือแข่งขันกัน เช่น ประลองฝีมือ ประลองกำลัง ประลองความเร็ว.

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระลอง     ก. เอ็นดู. ( อนันตวิภาค ).
• ลอง     ๑ น. ของที่ทำรองรับไว้ชั้นใน เช่น ลองพระสุพรรณราช; ส่วนที่ประกอบชั้นนอกของพระโกศหรือโกศ เรียกว่า พระลอง หรือ ลอง. ๒ ก.
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ประลองยุทธ์    ก. ซ้อมรบ.
• การท้าประลอง    การท้าดวล การท้าสู้
• การประลอง    การแข่ง คอนเทสต์ การประกวด การแข่งขัน การชิงชัย
• ประลองกําลัง    ซ้อมรบ ต่อสู้ ประลองยุทธ์ ฝึกซ้อม ฝึกรบ ทดสอบ ประลองความสามารถ
• ประลองดาบ    ดวลดาบ ประดาบ ฟันดาบ
• ชระลอง    ชฺระ- น. ทางล่อง, ซอกเขา, ลำธาร, เช่น ผู้ชระลองล่วงห้วงมหรรณพ. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).
• การประลองฝีมือ    การแข่งขัน
• นารายณ์ประลองศิลป์    น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง.
• ประลองความสามารถ    ทดสอบ ประลองกําลัง

• ถ้าเจ้าแพ้ในการประลองกับหัวหน้าผู้ติดตามผู้นี้
• การประลองครั้งนี้ไม่ได้จัดขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล
• ข้าตื่นเต้นเหลือเกินที่จะได้เห็นมันในลานประลอง
• ทำไมฝ่าบาททรงให้องค์ชายทั้งสามประลองกันเองด้วย ?
• ยุติการประลอง และจำคุกทุกคนที่เกี่ยวข้องทั้งหมด
• ไม่รู้สิ เราไม่เคยคุยกันถึงเรื่องการประลองเวทย์
• ตาเจ้าแล้ว แล้วเราก็จะได้เข้าประลองอย่างถูกต้อง
• ข้าเคยรอดการไต่สวน โดยการประลองมาแล้วครั้งหนึ่ง
• เมื่อเขาเดินเข้าสู่ลานประลอง เพื่อเข้าการประลอง
• เมื่อเขาเดินเข้าสู่ลานประลอง เพื่อเข้าการประลอง