ปราภพ คือ
"ปราภพ" อังกฤษ
ปะราพบ
น. ความฉิบหาย. (ป. ปราภว).
- ปร ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
- รา ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
- ภพ พบ น. โลก, แผ่นดิน; วัฏสงสาร. ( ป. ภว).
- ภวาภพ น. ความเป็นอยู่และมิใช่ความเป็นอยู่, ภพและมิใช่ภพ; ภพน้อยภพใหญ่. (ป., ส. ภวาภว).
- สัมปรายภพ -ปะรายะ-, -ปะราย-, -ปะรายิกะ- น. ภพหน้า. (ป., ส.).
- สัมปรายิกภพ -ปะรายะ-, -ปะราย-, -ปะรายิกะ- น. ภพหน้า. (ป., ส.).
- ลาภพิเศษ ลาภลอย อดิเรกลาภ อติเรกลาภ โชค
- ประภพ น. การเกิดก่อน; แดน, ที่เกิด. (ส. ปฺรภว).
- ปราบดาภิเษก ปฺราบดาพิเสก ว. มีอภิเษกอันถึงแล้ว. น. พระราชพิธีอภิเษกของพระเจ้าแผ่นดินซึ่งได้ราชสมบัติมาด้วยการรบชนะข้าศึก. (ส. ปฺราปฺต + อภิเษก).
- ตราภูมิ (โบ) น. หนังสือประจำตัวสำหรับคุ้มค่าน้ำค่าตลาดสมพัตสรได้เพียงราคา ๑ ตำลึง. (ประกาศ ร. ๔), มักใช้เข้าคู่กับคำ คุ้มห้าม เป็น ตราภูมิคุ้มห้าม.
- ชราภาพ น. ความแก่ด้วยอายุ, ความชำรุดทรุดโทรม, เช่น อันทุพพลชรา ภาพแล้ว. (โลกนิติ).
- ศิราภรณ์ (ราชา) น. เครื่องประดับศีรษะ เช่น พระมาลา มงกุฎ กรอบหน้า ผ้าโพกหัว.
- ผู้ประเมินทรัพย์สินหรืออัตราภาษี ที่ปรึกษาหรือผู้ช่วยผู้พิพากษา ผู้ประเมิน
- สิ่งที่ปรากฏออกมาภายหลัง ผล ผลลัพธ์
- (ราชาภิเษก ร. ๗) มาจาก โคลงลิลิตสุภาพ ตำรับพระบรมราชาภิเษกสัปดมราชมหาจักรีวงศ์ พ.ศ. ๒๔๗๒
มือถือ