ปริษการ คือ
ปะริดสะกาน
น. บริขาร. (ส. ปริษฺการ; ป. ปริกฺขาร).
- ปร ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
- ปริ ปะริ- เป็นอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต, ใช้นำหน้าศัพท์อื่นแปลว่า รอบ เช่น ปริมณฑล. ๒ ปฺริ ก. แย้ม, ผลิ, แตกแต่น้อย.
- ริ ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
- กา ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
- การ ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
- บริษการ บอริสะกาน (แบบ) น. บริขาร. (ส. ปริษฺการ; ป. ปริกฺขาร).
- ภักษการ น. คนทำอาหาร, คนครัว. (ส.).
- กระดาษการ์ด การ์ด กระดาษแข็ง กระดาษแข็งทํากล่อง
- นักโทษการเมือง n. ผู้ถูกจำขังเพราะมีโทษผิดทางการเมือง clf.: คน
- ปรมาภิเษก ปะระ-, ปอระ- น. อภิเษกอย่างยิ่ง คือ การตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. (ส.).
- ปราบดาภิเษก ปฺราบดาพิเสก ว. มีอภิเษกอันถึงแล้ว. น. พระราชพิธีอภิเษกของพระเจ้าแผ่นดินซึ่งได้ราชสมบัติมาด้วยการรบชนะข้าศึก. (ส. ปฺราปฺต + อภิเษก).
- กระดาษกาว n. กระดาษที่มีแถบกาวเหนียวสำหรับแปะยึดสิ่งต่างๆ
- กาญจนาภิเษก น. พระราชพิธีที่พระเจ้าแผ่นดินกระทำเมื่อครองราชสมบัติได้ ๕๐ ปี.
- ปริจาริกา ปะ- น. บริจาริกา. (ป.).
- ทูษก ทู-สก (แบบ) น. ผู้ประทุษร้าย. (ส.; ป. ทูสก).
มือถือ