ปริเทพน์ คือ
- ปร ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
- ปริ ปะริ- เป็นอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต, ใช้นำหน้าศัพท์อื่นแปลว่า รอบ เช่น ปริมณฑล. ๒ ปฺริ ก. แย้ม, ผลิ, แตกแต่น้อย.
- ปริเทพ ปะริเทบ น. ปริเทวะ.
- ริ ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
- เท ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
- เทพ ๑ เทบ, เทบพะ- น. เทวดา. ( ป. , ส. เทว). ๒ น. ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า เทพ เช่น เทพชาตรี เทพทอง เทพนิมิต เทพบรรทม
- พน พน, พะนะ- น. ป่า, พง, ดง. ( ป. , ส. วน).
- เทพนม เทบพะนม น. ชื่อรูปหรือลายมีเทวดาประนมมือ; ชื่อท่ามวยท่าหนึ่ง, ชื่อท่ารำท่าหนึ่ง.
- เทพนิยม เทบ- น. ลัทธิที่เชื่อว่ามีพระเจ้าจำนวนมากประจำอยู่ในสรรพสิ่ง แต่พระเจ้านั้นไม่มีอำนาจครอบครองโลก.
- เทพนารี เทบ- น. นางกษัตริย์, เจ้าหญิง.
- เทพนิยาย น. เรื่องราวหรือตำนานเกี่ยวกับเทวดา.
- เทพนิรมิต น. ธรรมดา, ธรรมชาติ. (ส.).
- เทพนจอร์ด นจอร์ด
- เทพเจ้าแพน เทพเจ้าแห่งแพะ
- ทางเทพนิยาย ทางตํานาน