ปริหาร คือ
- ปร ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
- ปริ ปะริ- เป็นอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต, ใช้นำหน้าศัพท์อื่นแปลว่า รอบ เช่น ปริมณฑล. ๒ ปฺริ ก. แย้ม, ผลิ, แตกแต่น้อย.
- ริ ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
- หา ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
- หาร ๑ หาน ก. แบ่งส่วนเท่า ๆ กัน (ใช้แก่วิธีเลข). น. เรียกเครื่องหมายรูปดังนี้ ÷ ว่า เครื่องหมายหาร. ๒ หาน น. สิ่งที่เอาไปได้; การนำไป,
- ประหาร น. การตี, การฟัน, การล้าง, การผลาญ. ก. ฆ่า, ทำลาย. (ส. ปฺรหาร; ป. ปหาร).
- ประสัยหาวหาร ปฺระไสหาวะหาน น. การโจรกรรมด้วยใช้อำนาจกดขี่หรือกรรโชกให้กลัว.
- ปราติหารย์ ปฺราติหาน (กลอน) น. ปาฏิหาริย์. (ส. ปฺราติหารฺย; ป. ปาฏิหาริย).
- ปรึกษาหารือ ขอความเห็น ปรึกษา หารือ ขอคําแนะนํา พิจารณาหารือ ขอความคิดเห็น ขอคําปรึกษา พิจารณากัน ถกปัญหา ถกเถียง สนทนา อภิปราย แลกเปลี่ยนความเห็น
- ปรุงอาหาร ทํากับข้าว ทําครัว ทําอาหาร ประกอบอาหาร เข้าครัว เตรียมอาหาร หุงหาอาหาร หุงต้ม ทำอาหาร
- รัฐประหาร รัดถะปฺระหาน, รัดปฺระหาน น. การใช้กำลังเปลี่ยนแปลงคณะรัฐบาลโดยฉับพลัน, (กฎ) การใช้กำลังยึดอำนาจและเปลี่ยนแปลงรัฐบาล.
- สัมประหาร น. การสู้รบกัน, การต่อสู้กัน. (ส. สมฺปฺรหาร; ป. สมฺปหาร).
- แท่นประหาร ตะแลงแกง
- ประหัตประหาร ปฺระหัดปฺระหาน ก. ประหาร, เอาถึงเป็นถึงตาย.
- การประหาร การก่อกวน การข่มเหง การแกล้ง การฆาตกรรม การฆ่า การฆ่าฟัน การสังหาร การเข่นฆ่า
มือถือ