ปลุกปล้ำ คือ

• ก. ปล้ำ, ปล้ำปลุก.

• ปลุก     ปฺลุก ก. ทำให้ตื่นจากหลับ, ทำให้ได้สติรู้สึกตัว, กระตุ้นให้เกิดแรงกำลัง ความขลัง และความกล้าแข็ง เป็นต้น.
• ลุ     ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
• ลุก     ก. เคลื่อนขึ้นจากท่านั่งหรือท่านอน เช่น ลุกจากเก้าอี้ลุกจากที่นอน, ตั้งขึ้น เช่น ขนลุก; เคลื่อนออกจาก เช่น ลุกแต่สุโขทัย. ( จารึกสยาม );
• ปล้ำ     ปฺล้ำ, -ปฺลุก ก. ใช้แขนกอดรัดจับกุมเพื่อจะให้อีกฝ่ายหนึ่งล้ม หรือให้อยู่ในอำนาจที่จะทำได้ตามใจตน, โดยปริยายหมายความว่า
• ล้ำ     ก. ล่วงเข้าไปเกินเขตที่กำหนด เช่น ล้ำเขตแดน ล้ำแดนข้าศึก. ว. ยิ่ง, ล้น, เช่น สูงล้ำ ปัญญาล้ำ.
• การปลุกปล้ำ    การต่อสู้กันอุตลุด การต่อสู้ดิ้นรน กีฬามวยปล้ำ
• ปลุกปล้ํา    ต่อสู้ ขืนใจ ข่มขืน ข่มขืนกระทําชําเรา ปล้ํา ย่ํายี ลวนลาม บังคับ
• ดักปล้น    การคอยดักทำร้าย การซุ่มโจมตี ซุ่มโจมตี ดักโจมตี
• ตกปลัก    ก. อาการที่ปลาเป็นต้นมารวมกันอยู่ในบ่อหรือหนองที่น้ำงวด, ตกคลัก ก็ว่า.
• ตกปลา    v. เอาเบ็ดเกี่ยวเหยื่อหย่อนลงไปให้ปลากิน แล้ววัดหรือสาวขึ้นมา ตัวอย่างการใช้: เขาไปตกปลากันในคืนเดือนหงาย
• นกปล่อย    ดูใน กินสี่ถ้วย.
• นักปลุกผี    นักมายากล นักเล่นกล นักเล่นคาถาอาคม
• นักปล้น    ผู้ชิงทรัพย์ ผู้ปล้น ผู้แย่งชิง โจร
• ปลุกปั่น    ก. ยุยงให้แตกแยกกัน.
• ปลูกป่า    v. เพาะปลูกต้นไม้จำนวนมาก เพื่อให้กลายเป็นป่า คำตรงข้าม: ทำลายป่า ตัวอย่างการใช้: รัฐไม่มีสิทธิ์ไปบังคับให้ชาวบ้านปลูกป่าตามนโยบายของตน

• โลกเป็นที่สำหรับองค์รัชทายาทองค์เดียวที่จะปลุกปล้ำมันได้
• ปลุกปล้ำเธอ ก็คือให้กลืนกินเธอนั่นแหละ
• ในสถานการณ์ท่เหมือนการปลุกปล้ำนั่น คุณมีสิทธิ์ที่จะเซย์โนนะ
• เราปลุกปล้ำเหมือน ชาวคาซัซสถานทั่วไป
• พวกเราเล่นปลุกปล้ำกันตั้งแต่หกขวบ
• แล้วพอเราโตขึ้น การปลุกปล้ำก็ เอ่อ
• และคุณก็พยายามจะปลุกปล้ำ ถูกมั๊ย ?
• ฉันต้องปลุกปล้ำกับสมองฉันแทบตาย
• หลังจากปีที่ต้องปลุกปล้ำ
• ที่ฉันต้องปลุกปล้ำในสมอง