ปหาส คือ

• ปะ-
  น. ประหาส. (ป.; ส. ปฺรหาส).

• หา     ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
• ไปหาสู่กัน    แบ่งประเภท
• ปหาน    ปะ- ก. ละทิ้ง. (ป.; ส. ปฺรหาณ).
• ปหาร    ปะ- น. ประหาร. (ป.; ส. ปฺรหาร).
• ผู้ไปหา    ผู้สํารวจ ผู้เสาะหา ผู้แสวงหา
• อปหาร    อะปะ- น. การปล้น, การขโมย; การเอาไป. (ป., ส.).
• แปหาญ    น. แปที่รับนาคสะดุ้งที่โบสถ์ วิหาร หรือปราสาท.
• ไปหา    ไปพบ ติดตาม ติดต่อ ปรึกษา พูดคุย สัมภาษณ์ เยี่ยม ไปมาหาสู่ เข้าไปพบ ไปสนทนา เยี่ยมเยือน เยือน แวะเยี่ยม
• ก้มไปหา    โค้งตัวหา
• วิ่งไปหา    วิ่งไปยัง
• ส่งไปหา    ส่งให้ ส่งไปยัง
• หายไปหมด    ไม่มีเหลือ สิ้นสุด หมด
• เเวะไปหา    เยี่ยม แวะเยี่ยม
• หาสู่    ก. เยี่ยมเยียน, มักใช้ควบกับคำ ไปมา เป็น ไปมาหาสู่.
• สมุจเฉทปหาน    -ปะหาน น. การละกิเลสได้ขาดอย่างพระอรหันต์.

• วิธีการที่เขาจะไม่ต้องไปหาสิ่งที่เขาทำจริงๆของ
• ไม่งั้นเขาจะไปหาสาวอื่นที่ไม่เรื่องมากอย่างเธอ
• เราย้อนกลับไปหาสิ่งต่างๆ ที่เรารู้จักไม่ได้แล้ว
• สรุปแล้วเราจะไปหาสี่หมื่นยูโรนี่มาได้จากที่ไหน ?
• ถ้าอย่างนั้น อยากให้ฉันส่งแฟกซ์ไปหาสื่อมั้ยล่ะ ?
• โอ แหมท่านจะไปหาสามัญชนตัวอย่างได้ที่ไหนอีกเล่า ?
• ฉันจะไปหาสแต็ค เธอห้ามมองใคร ไม่งั้นฉันฆ่าเธอแน่
• และนั่นจะพาเราไปหาสัตว์ประหลาด สุดยอดนักผาดโผน
• พ่อฉันแค่ออกไปหาสัตว์ตกมัน ขณะที่ไอ้เบื๊อกนั่น
• ฉันไม่รู้ว่าแดเนี่ยลอยู่ไหน ฉันต้องไปหาสัตวแพทย์