แปหาญ คือ

• น. แปที่รับนาคสะดุ้งที่โบสถ์ วิหาร หรือปราสาท.

• แป     น. ส่วนหนึ่งของโครงสร้างหลังคา วางอยู่บนโครงสร้างอื่น ๆ ได้แก่ จันทัน ปลายเต้า เสาตุ๊กตา ปลายขื่อ และปลายขื่อประธาน
• หา     ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
• หาญ     ว. กล้า, เก่ง, เช่น ทหารหาญ; บังอาจ เช่น หาญสู้, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น กล้าหาญ หักหาญ เหี้ยมหาญ ฮึกหาญ.
• แปหัวเสา    น. แปซึ่งพาดบนหัวเสาประธาน มักมีรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส.
• ปหาน    ปะ- ก. ละทิ้ง. (ป.; ส. ปฺรหาณ).
• ปหาร    ปะ- น. ประหาร. (ป.; ส. ปฺรหาร).
• ปหาส    ปะ- น. ประหาส. (ป.; ส. ปฺรหาส).
• ผู้ไปหา    ผู้สํารวจ ผู้เสาะหา ผู้แสวงหา
• อปหาร    อะปะ- น. การปล้น, การขโมย; การเอาไป. (ป., ส.).
• ไปหา    ไปพบ ติดตาม ติดต่อ ปรึกษา พูดคุย สัมภาษณ์ เยี่ยม ไปมาหาสู่ เข้าไปพบ ไปสนทนา เยี่ยมเยือน เยือน แวะเยี่ยม
• ก้มไปหา    โค้งตัวหา
• วิ่งไปหา    วิ่งไปยัง
• ส่งไปหา    ส่งให้ ส่งไปยัง
• หายไปหมด    ไม่มีเหลือ สิ้นสุด หมด
• เเวะไปหา    เยี่ยม แวะเยี่ยม