ไปหา คือ

• ไปพบ
  ติดตาม
  ติดต่อ
  ปรึกษา
  พูดคุย
  สัมภาษณ์
  เยี่ยม
  ไปมาหาสู่
  เข้าไปพบ
  ไปสนทนา
  เยี่ยมเยือน
  เยือน
  แวะเยี่ยม

• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• หา     ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
• ผู้ไปหา    ผู้สํารวจ ผู้เสาะหา ผู้แสวงหา
• ก้มไปหา    โค้งตัวหา
• วิ่งไปหา    วิ่งไปยัง
• ส่งไปหา    ส่งให้ ส่งไปยัง
• หายไปหมด    ไม่มีเหลือ สิ้นสุด หมด
• เเวะไปหา    เยี่ยม แวะเยี่ยม
• ไปหาสู่กัน    แบ่งประเภท
• ไปห่างๆ    ออกไปให้พ้น ไปให้พ้น ออกไป
• ปหาน    ปะ- ก. ละทิ้ง. (ป.; ส. ปฺรหาณ).
• ปหาร    ปะ- น. ประหาร. (ป.; ส. ปฺรหาร).
• ปหาส    ปะ- น. ประหาส. (ป.; ส. ปฺรหาส).
• อปหาร    อะปะ- น. การปล้น, การขโมย; การเอาไป. (ป., ส.).
• แปหาญ    น. แปที่รับนาคสะดุ้งที่โบสถ์ วิหาร หรือปราสาท.

• ฉันยังไม่มีชุดสำหรับใส่ไปหาครอบครัวแฟนจีซุกเลย
• แต่ตอนนี้ท่านรัฐมนตรีกำลังหันไปหาหญิงสาวคนใหม่
• พวกเราจะยกโต๊ะจัดเลี้ยงนี้ไปหาท่านเจ้าปีศาจกัน
• แต่ผู้หญิงสามารถกลับไปหาผู้ชายคนเก่าได้เช่นกัน
• เขารู้วิธีที่จะนำทางคุณไปหาอิคคาบ็อดและแก้คาถา
• ถ้าเธอเกลียดที่จะได้ยินอย่างนี้ก็ออกไปหามารูซะ
• เค้าจะพานักสืบมิลส์กับซัมเมอร์เซทไปหาศพพวกนั้น
• จะเกิดอะไรขึ้นล่ะ ถ้าครั้งหน้า ฉันไปหาคุณไม่ทัน ?
• คุณเสียใจที่มาแต่งงนกับฉันแลยจะกลับไปหามันหรือ
• ข้าได้ยินมาว่าองค์ชายจูมงไม่ได้ไปหาเส้นทางใหม่