ปัญญาชั่ว คือ
สัทอักษรสากล: [pan yā chūa] การออกเสียง:
"ปัญญาชั่ว" อังกฤษ
ความหมาย
มือถือ
- ความคิดต่ํา
ทาสปัญญา
ปัญญาเลว
โง่เขลา
- ปัญญา น. ความรอบรู้, ความรู้ทั่ว, ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด, เช่น คนมีปัญญา หมดปัญญา. ( ป. ).
- ชั่ว ๑ น. ระยะ เช่น น้ำลึก ๓ ชั่วคน สูง ๓ ชั่วลำตาล, ระยะเวลา, สมัย, ครั้ง, เช่น ชั่วปู่ย่าตายาย ชั่วพ่อชั่วแม่. ๒ ว. เลว, ทราม, ร้าย,
- ปัญญาชน น. คนที่มีความรู้หรือความฉลาดอันเกิดแต่การเรียนมามาก.
- ภูมิปัญญาชาวบ้าน n. ความรู้ความสามารถของชาวบ้านซึ่งเรียนรู้มาจากบรรพบุรุษหรือผู้มีความรู้ในหมู่บ้านในท้องถิ่นต่างๆ ภูมิปัญญาชาวบ้านเป็นเรื่องของการทำมาหากิน เช่น การจับปลา การจับสัตว์ การปลูกพืช การเลี้ยงสัตว
- ปัญญาส ปันยาสะ- (แบบ) ว. ห้าสิบ. (ป.).
- ปัญญาส- ปันยาสะ- (แบบ) ว. ห้าสิบ. (ป.).
- สติปัญญา น. ปัญญารอบคอบ, ปัญญารู้คิด, เช่น เขาเป็นคนมีสติปัญญาดี.
- ใช้ปัญญา ใช้สมอง
- วิญญาณ น. สิ่งที่เชื่อกันว่ามีอยู่ในกายเมื่อมีชีวิต เมื่อตายจะออกจากกายล่องลอยไปหาที่เกิดใหม่; ความรับรู้ เช่น จักษุวิญญาณ คือ ความรับรู้ทางตา โสตวิญญาณ คือ ความรับรู้ทางหู เป็นขันธ์ ๑ ในขันธ์ ๕ คือ รูป เว
- ที่มีปัญญา ที่มีสติปัญญา
- ปัญญาทึบ ขี้เลื่อย
- ปัญญานิ่ม เซ่อ โง่
- ปัญญาอ่อน น. ภาวะที่มีระดับสติปัญญาด้อยหรือต่ำกว่าปรกติ มักมีสาเหตุเกิดขึ้นในระหว่างพัฒนาการ ทำให้เด็กมีความสามารถจำกัดในด้านการเรียนรู้และมีพฤติกรรมปรับตัวไม่อยู่ในระดับที่ควรเป็น. ว. มีระดับสติปัญญาด้อยหรือ
- ปัญญาไว ฉลาด หัวไว เฉียบแหลม
- ผู้มีปัญญา นักปราชญ์ ผู้รู้ วิทวัส ผู้มีความรู้ ผู้ฉลาด ผู้ชํานาญ ผู้รอบรู้ วิทู ปราชญ ปัญญาชน