ปัญญาชั่ว คือ

• ความคิดต่ํา
  ทาสปัญญา
  ปัญญาเลว
  โง่เขลา

• ปัญญา     น. ความรอบรู้, ความรู้ทั่ว, ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด, เช่น คนมีปัญญา หมดปัญญา. ( ป. ).
• ชั่ว     ๑ น. ระยะ เช่น น้ำลึก ๓ ชั่วคน สูง ๓ ชั่วลำตาล, ระยะเวลา, สมัย, ครั้ง, เช่น ชั่วปู่ย่าตายาย ชั่วพ่อชั่วแม่. ๒ ว. เลว, ทราม, ร้าย,
• ปัญญาชน    น. คนที่มีความรู้หรือความฉลาดอันเกิดแต่การเรียนมามาก.
• ภูมิปัญญาชาวบ้าน    n. ความรู้ความสามารถของชาวบ้านซึ่งเรียนรู้มาจากบรรพบุรุษหรือผู้มีความรู้ในหมู่บ้านในท้องถิ่นต่างๆ ภูมิปัญญาชาวบ้านเป็นเรื่องของการทำมาหากิน เช่น การจับปลา การจับสัตว์ การปลูกพืช การเลี้ยงสัตว
• ปัญญาส    ปันยาสะ- (แบบ) ว. ห้าสิบ. (ป.).
• ปัญญาส-    ปันยาสะ- (แบบ) ว. ห้าสิบ. (ป.).
• สติปัญญา    น. ปัญญารอบคอบ, ปัญญารู้คิด, เช่น เขาเป็นคนมีสติปัญญาดี.
• ใช้ปัญญา    ใช้สมอง
• วิญญาณ    น. สิ่งที่เชื่อกันว่ามีอยู่ในกายเมื่อมีชีวิต เมื่อตายจะออกจากกายล่องลอยไปหาที่เกิดใหม่; ความรับรู้ เช่น จักษุวิญญาณ คือ ความรับรู้ทางตา โสตวิญญาณ คือ ความรับรู้ทางหู เป็นขันธ์ ๑ ในขันธ์ ๕ คือ รูป เว
• ที่มีปัญญา    ที่มีสติปัญญา
• ปัญญาทึบ    ขี้เลื่อย
• ปัญญานิ่ม    เซ่อ โง่
• ปัญญาอ่อน    น. ภาวะที่มีระดับสติปัญญาด้อยหรือต่ำกว่าปรกติ มักมีสาเหตุเกิดขึ้นในระหว่างพัฒนาการ ทำให้เด็กมีความสามารถจำกัดในด้านการเรียนรู้และมีพฤติกรรมปรับตัวไม่อยู่ในระดับที่ควรเป็น. ว. มีระดับสติปัญญาด้อยหรือ
• ปัญญาไว    ฉลาด หัวไว เฉียบแหลม
• ผู้มีปัญญา    นักปราชญ์ ผู้รู้ วิทวัส ผู้มีความรู้ ผู้ฉลาด ผู้ชํานาญ ผู้รอบรู้ วิทู ปราชญ ปัญญาชน