เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก

ปากขม คือ

สัทอักษรสากล: [pāk khom]  การออกเสียง:
"ปากขม" การใช้"ปากขม" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
  • ว. อาการที่รู้สึกขมในปากเมื่อเวลาเป็นไข้.
  • ปา     ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
  • ปาก     น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสำหรับกินอาหารและใช้สำหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ
  • ขม     ๑ ว. รสอย่างหนึ่งอย่างรสสะเดาหรือบอระเพ็ด. ๒ น. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกในสกุล Amaranthus วงศ์ Amaranthaceae มีหลายชนิด เช่น ผักขมหนาม ( A.
  • ปากขอ    น. ชื่อพยาธิตัวกลมขนาดเล็กหลายชนิดในวงศ์ Ancylostomatidae มีส่วนหัวโค้งงอคล้ายตาขอ ในช่องปากมีฟันแหลมหรือเป็นแผ่นใช้เกาะเกี่ยวผนังลำไส้ อาศัยดูดกินเลือดมนุษย์และสัตว์ ขนาดเล็กที่สุดยาวประมาณ ๕ มิลลิ
  • ปากขวด    ปาก
  • ขมุกขมัว    ขะหฺมุกขะหฺมัว ว. มืด ๆ มัว ๆ, โพล้เพล้, จวนค่ำ, จวนมืด, โดยปริยายใช้หมายถึงสีมัว ๆ, ไม่ผ่องใส, เช่น ครั้นจะทำขมุกขมัวมอมแมม ชายเห็นจะเยื้อนแย้มบริภาษให้บาดจิต. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).
  • พยาธิปากขอ    n. ชื่อพยาธิขนาดเท่าเข็มหมุด ที่ปากมีฟันเป็นขอโค้งคม ตัวอย่างการใช้: ถ้าผู้ป่วยที่มีพยาธิปากขอไปถ่ายอุจจาระไว้บนดิน ไข่พยาธิจะฟักออกมาเป็นตัวอ่อนอีก clf.: ตัว
  • นกขมิ้น    นกสีฉูดฉาดในตระกูล oriolidae
  • ผักขม    n. พรรณไม้ล้มลุกชนิดหนึ่ง ตัวอย่างการใช้: วิตามินบีพบมากในผักขมและผักใบเขียวอื่นๆ clf.: ต้น
  • รุกขมูล    น. โคนต้นไม้, เรียกพระที่ถือธุดงค์อยู่โคนไม้ว่า พระรุกขมูล.
  • ความขมุกขมัว    ความพร่ามัว ความไม่ชัดเจน ความมัว ความมืดมัว
  • ขะมุกขมอม    ซอมซ่อ ทรุดโทรม สกปรก
  • ทำให้รู้สึกขม    ทำให้ขมขึ้น ทำให้เคืองแค้น
  • รุกขมูลิกธุดงค์    -มูลิกะ- น. ธุดงค์อย่าง ๑ ใน ๑๓ อย่าง ที่ภิกษุจะต้องสมาทานว่าจะอยู่โคนต้นไม้เป็นประจำ. (ป. รุกฺขมูลิกธูตงฺค).
  • สิกขมานา    (โบ) น. สามเณรีที่มีอายุครบ ๑๘ ปี ก่อนอุปสมบทเป็นภิกษุณีจะต้องรักษาสิกขาบท ๖ ประการ เป็นเวลา ๒ ปี. (ป.).
ประโยค
  • ถั่วไพน์ต้องทำอะไรกับปากขม ?
  • เครียดจนปากขมหมดแล้ว