ปาณทัณฑ์ คือ
- น. โทษถึงชีวิต. (ป.; ส. ปฺราณทณฺฑ).
- ปา ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
- ปาณ -นะ น. ลมหายใจ; สัตว์มีชีวิต, ชีวิต. ( ป. ; ส. ปฺราณ).
- ทัณฑ ทันดะ-, ทันทะ-, ทัน น. โทษที่เนื่องด้วยความผิด; ( กฎ ) โทษทางวินัยสถานหนึ่งที่ใช้แก่ข้าราชการบางจำพวก เช่น ทหาร ตำรวจ. ( ป. , ส. ).
- ทัณฑ์ ทันดะ-, ทันทะ-, ทัน น. โทษที่เนื่องด้วยความผิด; ( กฎ ) โทษทางวินัยสถานหนึ่งที่ใช้แก่ข้าราชการบางจำพวก เช่น ทหาร ตำรวจ. ( ป. , ส. ).
- ญาณทัสนะ ยานะทัดสะนะ, ยานนะทัดสะนะ (แบบ) น. ความรู้ความเห็น. (ป.).
- ปริมาณที่หก ปริมาณที่ล้นออกมา
- มีญาณทิพย์ มีตาทิพย์
- ปาณ- -นะ น. ลมหายใจ; สัตว์มีชีวิต, ชีวิต. (ป.; ส. ปฺราณ).
- ปาณิ น. มือ, ฝ่ามือ. (ป., ส.).
- ปาณี ๑ น. มือ, ฝ่ามือ. (ป., ส.). ๒ น. สัตว์, คน. ว. มีลมหายใจอยู่, ยังเป็นอยู่. (ป.; ส. ปฺราณินฺ).
- บุราณทุติยิกา บุรานะ- น. เมียที่มีอยู่ก่อนบวช. (ป.).
- ปริมาณที่ขาด การขาดดุล
- ปริมาณที่บริโภค ปริมาณที่ดื่ม / กินเข้าไป ปริมาณที่เข้าไป
- ปริมาณที่มาก จํานวนมาก
- ปริมาณที่มีอยู่ จํานวนที่มีอยู่