ปโยราศิ คือ
- น. “กองน้ำ” คือ ทะเล. (ส.).
- ปโย น. น้ำนม, น้ำ. ( ป. , ส. ปย), ที่เป็น ปโย เพราะเข้าสมาสกับศัพท์ที่มีพยัญชนะตัวหน้าเป็นอักษรต่ำหรือตัว ห ดังตัวอย่างต่อไปนี้
- โย ๑ ( ปาก ) ก. พูดแขวะ, พูดชวนวิวาท. ๒ ( โบ ) ว. เรียกทุเรียนที่มีเม็ดห่าง ๆ ว่า ทุเรียนโย. ( ปรัดเล ).
- รา ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
- ปโยธรา น. “ที่ทรงน้ำนมไว้” คือ ทรวงอกหรือนมหญิง. (ส.).
- เสียราศี ก. เสียสง่า, เสียเกียรติยศ, เสียศักดิ์ศรี, เสียสิริมงคล, เช่น คบคนชั่วทำให้เสียราศี.
- ปโย- น. น้ำนม, น้ำ. (ป., ส. ปย), ที่เป็น ปโย เพราะเข้าสมาสกับศัพท์ที่มีพยัญชนะตัวหน้าเป็นอักษรต่ำหรือตัว ห ดังตัวอย่างต่อไปนี้
- ชปโยค ชะปะโยก (แบบ) น. มนตร์กระซิบ เช่น สมมุขบ่ายบูชา ชปโยค. (เฉลิมพระเกียรติพระนารายณ์). (ส. ชปฺ + โยค).
- ปโยธร น. “ผู้ทรงไว้ซึ่งน้ำ” คือ เมฆ, “ผู้ทรงไว้ซึ่งน้ำนม” คือ ถัน. (ป., ส.).
- ปโยนิธิ น. “ที่รับน้ำ” คือ ทะเล. (ส.).
- วิปโยค วิบปะโยก, วิปฺระโยก น. ความพลัดพราก, ความกระจัดกระจาย, ความจากกัน. ว. เศร้าโศก เช่น วันวิปโยค แม่น้ำวิปโยค. (ป. วิปฺปโยค; ส. วิปฺรโยค).
- อุปโยค อุปะโยก, อุบปะโยก น. การใช้สอย, การทำให้เกิดประโยชน์. (ป., ส.).
- ปโยชนม์ ปะโยชน น. “ผู้มีน้ำเป็นที่เกิด” คือ เมฆ. (ส. ปโยชนฺมนฺ).
- สัมปโยค สำปะโยก น. การประกอบกัน. (ป.; ส. สมฺปฺรโยค).
- นโยบายราคา นโยบายการกําหนดราคา
- เดินทางไปโดยปราศจาก ไปโดยไม่เอาหรือไม่มี
มือถือ