ป่าผลัดใบ คือ

• น. ป่าไม้ที่ผลัดใบหรือสลัดใบในบางฤดู.

• ป่า     น. ที่ที่มีต้นไม้ต่าง ๆ ขึ้นมา, ถ้าเป็นต้นสัก เรียกว่า ป่าสัก, ถ้าเป็นต้นรัง เรียกว่า ป่ารัง, ถ้ามีพรรณไม้ชนิดใดชนิดหนึ่งขึ้นอยู่มาก
• ผล     น. ลูกไม้ เช่น ผลมะม่วง ผลมะปราง; สิ่งที่เกิดจากการกระทำ เช่น ผลแห่งการทำดี ผลแห่งการทำชั่ว; ประโยชน์ที่ได้รับ เช่น ทำนาได้ผล เรียนได้ผล;
• ผลัด     ผฺลัด ก. เปลี่ยนแทนที่ เช่น ผลัดเสื้อผ้า ผลัดเวร ผลัดใบ ผลัดขน. น. ลักษณนามเรียกการผลัดเปลี่ยนเวรยาม เช่น เปลี่ยนเวรวันละ ๓ ผลัด.
• ผลัดใบ     v. (ใบเก่า) ร่วงไปและมีใบใหม่ขึ้นแทน ตัวอย่างการใช้: ต้นหูกวางผลัดใบในฤดูหนาว
• ลัด     ๑ ก. ตัดตรงไปเพื่อย่นทางย่นเวลา เช่น เดินลัดตัดทุ่ง, โดยปริยายหมายถึงการกระทำซึ่งลุล่วงได้โดยตรงและเร็วกว่าการกระทำตามปรกติ เช่น เรียนลัด. ๒
• ใบ     น. ส่วนของพืชที่ติดอยู่กับกิ่งหรือลำต้น โดยมากมีลักษณะเป็นแผ่นแบน ๆ รูปร่างต่าง ๆ กัน มีก้านใบหรือไม่มีก็ได้ มักมีสีเขียว;
• ป่าโปร่งและป่าผลัดใบ    ป่าผสม ป่าไม้ผสม
• ป่าผลิตผล    ป่าไม้เพื่อการค้า
• ซึ่งผลัดใบ    ร่วงโรย
• ผลิใบ    ออกใบ แตกใบ
• ผลาผล    ผะลาผน น. ลูกไม้ใหญ่น้อย. (ป.).
• เสียดใบ    ก. แล่นก้าวให้ใบเฉียงลม.
• เข้าผลัด    อยู่เวร เข้ากะ เข้าเวร
• ป่าผสม    ป่าโปร่งและป่าผลัดใบ ป่าไม้ผสม
• ผลิใบอ่อน    แตกใบอ่อน

• ต้นยางสูงเด่นเป็นสง่าอยู่เหนือผืนป่าผลัดใบและป่าดิบเขาอื่น
• ชั้น บริเวณโดยรอบเป็นป่าดิบ และป่าผลัดใบที่อุดมสมบูรณ์ เหมาะสำหรับการศึกษาเส้นทางธรรมชาติ
• น้ำตกเอราวัณ น้ำตกที่มีความงดงามของธรรมชาติ ไม่แพ้ไปกว่าน้ำอื่นใดในแถบเอเชีย บริเวณโดยรอบเป็นป่าผลัดใบ
• บุคคลที่พิจารณาจึงพยายามที่จะปฏิบัติตามที่อยู่อาศัยดังกล่าว มันอยู่ในป่าผลัดใบที่ต้นไม้เก่าแก่ส่วนใหญ่มีชีวิตอยู่เป็นจำนวนมากทั้งตัวอ่อนและอาหารที่คล้ายกัน