เสียดใบ คือ

• ก. แล่นก้าวให้ใบเฉียงลม.

• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสีย     ๑ ก. เสื่อมลงไป, ทำให้เลวลงไป, เช่น เสียเกียรติ เสียศักดิ์ศรี เสียชื่อ; สูญไป, หมดไป, สิ้นไป, เช่น เสียแขน เสียชีวิต เสียทรัพย์; ชำรุด เช่น
• เสียด     ก. เบียดกัน เช่น เจดีย์ระดะแซง เสียดยอด. ( นิ. นรินทร์ ); เสียบ, แทรก, แซง, เช่น สูงเสียดฟ้า;
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• ใบ     น. ส่วนของพืชที่ติดอยู่กับกิ่งหรือลำต้น โดยมากมีลักษณะเป็นแผ่นแบน ๆ รูปร่างต่าง ๆ กัน มีก้านใบหรือไม่มีก็ได้ มักมีสีเขียว;
• ผลัดใบ    v. (ใบเก่า) ร่วงไปและมีใบใหม่ขึ้นแทน ตัวอย่างการใช้: ต้นหูกวางผลัดใบในฤดูหนาว
• เสาหรือไม้ค้ํายึดใบเรือ    เสากระโดงเรือ
• ซึ่งผลัดใบ    ร่วงโรย
• ป่าผลัดใบ    น. ป่าไม้ที่ผลัดใบหรือสลัดใบในบางฤดู.
• การปลิดใบ    การทําให้ใบร่วง
• ปลดใบเรือ    กางใบเรือ
• ผู้ติดใบปลิว    ผู้ติดประกาศ ผู้ติดโฆษณา
• หญ้าขัดใบยาว    น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Sida acuta Burm.f. ในวงศ์ Malvaceae, ข้าวต้ม ยุงกวาด หรือ ยุงปัด ก็เรียก.
• เบียดเสียด    ก. ยัดเยียด, เบียดกันแน่น.
• ใบพะเนียด vt.    การต่อไฟฟ้าเป็นหลั่น ๆ การเชื่อมโยง น้ำตกเป็นหลั่น ๆ น้ำตกเล็กที่ตกจากหน้าผาที่สูงชัน